Jarenlang loopt Letty van der Geest met zinnetjes van psychiater Veltman in haar hoofd. Die zinnetjes steunen haar bij alle dagelijkse beslommeringen en zorgen. Vele therapieën gingen eraan vooraf, maar geen enkele had haar voldoende geholpen.
‘Het leven is niet veel soeps’ is een boek geworden waarin ze haar kwetsbare ervaringen en gesprekken met psychiater Veltman open en humoristisch beschrijft. De zinnen van ‘Meneer Veltman’ gaven haar houvast en vertrouwen, ook jaren later nog.
Wat eveneens heel duidelijk wordt door de verhalen en zinnen is de waarde van een goede therapeutische relatie. Die omvat meer dan de tegenwoordig zo populaire protocollen en zorgprogramma’s. De oprechte nieuwsgierigheid en betrokkenheid van psychiater Veltman, die haar met liefde en relativering terzijde staat, zorgen voor de werkzaamheid van therapie. Hij neemt de tijd die nodig is voor haar, dertien jaar lang. En hij neemt de tijd om andere perspectieven met haar te onderzoeken. Dit is wat Van der Geest in heel begrijpelijke taal mooi verwoordt met zinnetjes als: ‘U bent bang om te leven’ en ‘U weet niet alles beter’. Confronterend en liefdevol tegelijk. En wat meneer Veltman haar ook gaf: vertrouwen en hoop. ‘U leert het wel, u bent er slim en moedig genoeg voor.’
Uit de vakliteratuur is bekend hoe belangrijk de therapeutische relatie is en dat deze tegenwoordig vaak onder (tijds)druk komt te staan door eisen van zorgverzekeraars en overheid. Dit boek is een warm pleidooi voor het behouden van aandacht, betrokkenheid, compassie en menselijkheid in therapie en tegelijkertijd een steunbetuiging aan alle cliënten die psychotherapie nodig hebben en anderen die het in het dagelijks leven zo vaak zwaar hebben. Een aanrader.
