Log in
Kan een robot psycholoog worden? De opleidingen tot bachelor en master lijken mij voor een goed geprogrammeerd apparaat gemakkelijk te doen, zeker nu studenten de meeste tentamens in de vorm van multiple choice voorgeschoteld krijgen. De praktijk, daarentegen, levert meer moeilijkheden op. De bundel Neuropsychologische casuïstiek maakt de struikelblokken voor een robot duidelijk: er schuilt nog teveel variatie in de diagnostische categorieën die psychologen in de praktijk hanteren. Onze robot zal een behoorlijke tijd stage moeten lopen om bij ervaren practici de kunst af te kijken.
Karel Soudijn

In deze bundel beschrijven diverse experts twaalf gevallen op het gebied van neuropsychologie. Dit dozijn is ondergebracht in zes brede categorieën: psychiatrische aandoeningen, somatische aandoeningen, neurodegeneratieve aandoeningen, niet-aangeboren hersenletsel, dementie en, ten slotte, ‘zeldzaam, maar niet onbelangrijk’. Elk van deze categorieën wordt weer verder toegespitst. Zo treffen we onder de psychiatrische aandoeningen een tweetal thema’s aan: adhd en stemmingsstoornissen. Ook die meer specifieke thema’s blijken echter slechts brede etiketten waaronder een variatie aan gedragsvormen schuilgaat. Anders gezegd: als we weten wat iemand ‘heeft’, dan weten we nog nauwelijks wat er aan de hand is. De gevalsbeschrijvingen in dit boek maken telkens deel uit van trechtervormige redeneringen. De auteurs laten ons meekijken in hun redeneerprocessen waarin vage klachten uitmonden in concrete aanbevelingen en conclusies – en in diagnostische categorieën waarmee men verzekeraars tevreden stelt.
De beschikbare psychologische tests voldoen op dit terrein haast nooit aan de normen van de Commissie Testaangelegenheden (cotan) van het nip. Onbetrouwbare methoden