Log in
Wat doet u, als uw dertienjarige dochter staat te roken om de hoek? Net doen of u niets hebt gezien? Of meteen een verbod uitvaardigen? De Gentse klinisch psycholoog en psychoanalyticus Paul Verhaeghe denkt dat wegkijken of verbieden averechts zal werken. Van wegkijken wordt ze niet gezonder, maar bij een streng verbod steekt uw dochter de volgende keer iets verder van huis haar sigaret op. Verhaeghe vindt het verstandiger dat u blijk geeft van uw zorg. Hoe? Bijvoorbeeld door het probleem van een rokend kind eerst met andere ouders te bespreken, om vervolgens de uitkomst van dit overleg aan de dochter voor te leggen.
Karel Soudijn

Verhaeghe gaat niet erg diep in op de vraag hoe de geschiedenis met uw dochter zich verder zal ontwikkelen. Hij lijkt wel te hopen dat het dertienjarige kind óók haar vriendinnen en vrienden inschakelt voordat zij een duidelijke reactie zal geven op het verhaal dat u haar vertelt. Hoe meer personen bij het rokersvraagstuk betrokken raken, hoe beter. Het proces mag wel wat tijd kosten; alle betrokkenen zullen de uitkomst ten slotte als redelijk aanvaarden.

Cultuurkritiek

Het boek van Paul Verhaeghe past in een lange traditie van cultuurkritiek. De schrijver wil ons inpeperen dat we ons op een breukvlak bevinden. Eeuwenoude gewoontes en tradities blijken vermolmd. De samenleving verandert razendsnel. We moeten onze manier van leven aanpassen (nu, meteen!), want anders gaan we naar de haaien. Merk overigens op dat die noodzakelijke aanpassing een factor zal zijn die zelf ook weer bijdraagt aan verdere verandering van de samenleving. Op het breukvlak van culturen blijft het nog