De toch al verhitte gemoederen over de legitimiteit van Routine Outcome Monitoring (ROM) liepen de eerste helft van 2017 verder op, gevoed door de kritische conclusies van de Algemene Rekenkamer en het kort geding tegen de Stichting Benchmark GGZ ( ), aangespannen door de beweging ‘Stop Benchmark. Te midden van de steeds chaotischer en tumultueuzer verlopende discussies over ROM riep de voorzitter van het Nederlands Instituut van Psychologen (NIP), Linde Gonggrijp, vakgenoten op om het debat over met inhoudelijke (in plaats van gevoels-) argumenten aan te gaan (haar blog van 22 maart 2017: https://tinyurl.com/y79c7n9k).
In het zomernummer van De Psycholoog werd de inhoudelijke discussie over in de ggz –toegespitst op benchmarking – binnen deze beroepsvereniging voor het eerst publiekelijk opgepakt, met De Beurs (2017a)1 als verklaard voorstander, Cnubben & Delespaul (2017)5 als critici en met Cramer (2017)6 die een tussenpositie inneemt. We