Het is crisis! De kranten staan er elke dag vol van. Talloze werklozen struinen het internet en de kranten af op zoek naar een passende vacature, maar krijgen na hun sollicitaties telkens nul op het rekest. Om moedeloos van te worden. Veel studenten gaan dan nog maar een trap hoger met hun studie of doen er nog een studie achteraan. Helaas: het studentenleven houdt toch een keer op, en je wilt nu ook echt aan de bak en jezelf ontplooien in de maatschappij. Maar hoe komen we nu aan die baan?
Het NIP bedacht dat het tijd was om de psychologen in de dop een helpende hand te bieden. Het nationaal psychologiecongres dat op 16 november jl. in Utrecht werd gehouden, en dat meer dan tweehonderd bezoekers trok, had als thema: ‘Jouw brein, jouw toekomst, welke connecties leg jij?’ Vanuit een realistische visie op de huidige tijd, werd er toch een scala aan mogelijkheden geboden om iets te doen aan je eigen situatie. Maryanne Breijer (sectorsecretaris intersector bij het NIP) zette in het openingswoord iedereen met beide voeten op de grond door te stellen dat het in deze tijd geen enkel nut heeft om gewoon maar te gaan solliciteren. Haar advies: ga vooral niet bij de pakken neerzitten, maar ga netwerken! Met de organisatie van deze dag werd dat enerzijds theoretisch uitgelegd; de methode volgens Maryanne is ‘stap naar mensen toe, vertel waar je goed in bent en wat je zou willen doen’. Anderzijds was deze dag een platform waarop je het netwerken in de praktijk kon toepassen.
Oriënteren en informeren
Naast het netwerken kwam er nog meer aan bod: om de studenten een betere keuze te laten maken in hun studie en dus voor hun loopbaan, waren er verschillende sprekers uitgenodigd vanuit de diverse werkvelden. ‘Wees nieuwsgierig en besteed de dag nuttig’ werd aan de deelnemers meegegeven. Vanuit elke hoek van de psychologie waren er wel vertegenwoordigers aanwezig. Zo was er bijvoorbeeld een forensisch psycholoog, een A&O-psycholoog, neuropsychologen, meerdere klinisch psychologen, sociaal psychologen en rechtspsychologen. Door hun persoonlijke verhaal en de mogelijkheid om een kijkje in hun keuken te mogen nemen, werd een specialisatie wat tastbaarder.
Eén van de sprekers was Peter Bruun, een sociaal psycholoog. Allereerst gaf hij zijn publiek de gelegenheid om vragen te stellen. Studenten bleken toch vooral gefocust op de vragen: ‘wat houdt de studie in?’ en ‘wat kun je na deze studie gaan doen?’ Na deze vragen uitgebreid behandeld te hebben, ging hij verder in op zijn expertise. Hij bleek tot voor kort trainer te zijn geweest. In de resterende tijd gaf hij een korte training over hoe groepen in elkaar steken, welke stereotypen je hierin tegenkomt en hoe je bijvoorbeeld als docent een groep het beste aan kunt pakken. Peter Bruun reikte zo op een ontspannen manier een mogelijkheid aan om te overdenken.
Een heel ander inzicht kon PhD studente Joyce Kootker de aanwezigen bieden. Zij vertelde over haar onderzoek naar mensen die na een beroerte depressieve klachten ontwikkelden. Op deze manier kregen de studenten niet alleen de mogelijkheid om te ruiken aan het fenomeen promotieonderzoek en wat daarbij komt kijken, maar werden ze ondertussen ook wijzer door de informatie die werd gegeven over het werken met deze patiëntengroep.
Naast dit soort lezingen waren er ook workshops over de functie van een loopbaancoach, over mindfulness en acceptatie, het hoe en waarom van solliciteren en een lachmeditatie. Uw verslaglegger had ervoor gekozen om eens een kijkje te nemen bij de waarschijnlijk amusante lachmeditatie. Nieuwsgierig van nature, wilde ik graag weten wat zo’n lachmeditatie voorstelt en wat voor effecten die zou kunnen hebben. Na een vijf minuten durende introductie over wat de lachmeditatie inhoudt, werden we allemaal uitgenodigd om op te staan. Rek- en strekoefeningen bleken noodzakelijk, niet alleen van het gezicht maar ook van de benen, om alle spieren los te kunnen maken. Daarna mochten we op matjes gaan liggen en nadat er ergens in de zaal een paar keer iemand ging giebelen, schoot de hele groep vervolgens in een slappe lach. Na een kwartier dubbel te hebben gelegen, kreeg eenieder het warm. Bovendien voelde je precies waar de lachspieren gesitueerd waren en je realiseerde je: dit wordt spierpijn! Wat vooral opviel was het ontspannende effect dat het opleverde en hoe sociaal de lach geleid wordt: wanneer er iemand begint te lachen, dan lach je snel mee.
Netwerken
De dag was zo opgezet dat er meerdere momenten waren om elkaar te ontmoeten en interessante gesprekken aan te knopen. Zo was er voorafgaand aan de openingslezing ruim de tijd om elkaar onder het genot van een kopje koffie elkaar de hand te schudden en kennis te maken. Tijdens de lezingen kreeg je de kans om de sprekers beter te leren kennen door het stellen van vragen. De borrel die na afloop werd geschonken was natuurlijk een uitgelezen kans om zowel met medestudenten als sprekers van gedachten te wisselen over inhoud en doel van de dag, maar ook om binnen de branche bekend te raken.
En nu?
Uiteindelijk rest natuurlijk de vraag: wat pikken de studenten hiervan op? Helpt zo’n dag hen bij het maken van een keuze voor de master? Hebben ze kennis opgedaan over hoe ze zichzelf het beste kunnen profileren en presenteren tijdens een sollicitatiegesprek, of hebben ze misschien mensen leren kennen die hen een handje kunnen helpen bij hun loopbaan?
Het is verrassend te horen waarom studenten hier zijn gekomen, en hoe zij als gevolg van de dag op een ander spoor of gedachtegang zijn gekomen. Zo sprak ik Stefana, die secretaresse is en wil beginnen aan de studie psychologie. Voor ze hier kwam leek ze vooral geïnteresseerd in kinderpsychologie, terwijl ze aan het eind van de dag vertrok met een interesse in sociale psychologie.
Twee andere studenten die ik sprak, Heleen en Sanne, hebben hun master klinische psychologie al afgerond en zijn nu druk op zoek naar een baan, samen met honderden anderen. Zij wilden de dag benutten door kennis op te doen en te netwerken om hun baankansen enigszins te vergroten. Hun conclusie: ze hadden niet het gevoel dat het netwerken helemaal gelukt was tijdens deze dag, maar ze zagen het belang er wel van in en hadden zich al ingeschreven bij LinkedIn. Zij haalden vooral hernieuwde motivatie uit deze dag om verder te gaan met solliciteren, om op deze manier toch bínnen ooit door hen gekozen werkveld een baan te vinden, ondanks de tegenslagen die dit met zich meebrengt.
Al met al zijn de studenten die aan deze dag hebben deelgenomen weer een stukje wijzer geworden. Ze hebben een beter inzicht gekregen in de vele mogelijkheden die de bachelor psychologie hen biedt. Dit kan hen helpen bij het kiezen van een master en de eventuele vervolgtrajecten en zal hopelijk voorkomen dat ze – zoals zovelen – werkeloos of ook moedeloos thuis komen te zitten. Zo worden zij hopelijk de economische crisis de baas.
Over de auteur
Renate Gloudemans volgt de researchmaster Behavioural Sciences aan de Radbouduniversiteit Nijmegen.
E-mail: renategloudemans@gmail.com.
