Voor een sportpsycholoog is een werkplek in het Olympisch Stadion in Amsterdam met uitzicht op de atletiekbaan natuurlijk prachtig. Sportpsycholoog Vana Hutter zit er slechts een dag in de week, de rest van de tijd werkt ze in een meer bescheiden ruimte aan de Vrije Universiteit, maar toch. ‘We proberen te zijn waar de sporters zijn’, aldus Hutter. Ze is verbonden aan EXPOSZ, Opleidings-, advies- en onderzoekscentrum van de Faculteit der Bewegingswetenschappen van de VU Amsterdam.
Sinds een grote renovatie, nu ruim tien jaar geleden, kunnen er in het Stadion kantoorruimtes worden gehuurd. Er zijn voornamelijk organisaties gevestigd die iets met sport te maken hebben, zoals De Johan Cruyff Foundation, de Olympic experience, een soort sportmuseum en de Hardloopwinkel. Een halfjaar geleden is ook de VU er ingetrokken.
Hutter deelt haar werkplek in het Stadion met collega’s van de VU, voornamelijk bewegingswetenschappers. En behalve de VU zijn ook Topsport Amsterdam en Projectbureau Olympische Ambitie in het kantoor gevestigd, waarmee het VU een samenwerkingsverband is aangegaan. ‘Het helpt als je bij elkaar over de vloer komt’, aldus Hutter.
Vanaf oktober dit jaar houdt ze in het Stadion een inloopspreekuur. In eerste instantie is dat bedoeld voor coaches, sporters en ouders van sporters, maar ook andere belangstellenden mogen binnenlopen.
Ze laat de spreekkamer zien, ‘een vissenkom’. We staan voor een volledig glazen ruimte. Er moet nog raambekleding komen, aldus Hutter. Maar niet helemaal, want het moet wel open blijven. Daarmee wil ze sportpsychologie eigenlijk uit de taboesfeer halen. ‘De ruimte moet uitstralen dat het niet erg is om hulp van een sportpsycholoog in te roepen.’ Verder maakt het impliciet duidelijk dat er niet behandeld gaat worden, het spreekuur is alleen bedoeld voor informerende gesprekken. Geen behandeling dus, maar sporters kunnen wel worden doorverwezen naar een geaccrediteerde sportpsycholoog.
Wat voor vragen ze verder kan verwachten, weet Hutter nog niet. ‘Het is een experiment. Ideaal zou zijn als dit voor sporters het begin is om sportpsychologie in hun sportleven te integreren. Verder probeer ik het zo open mogelijk te houden, iedereen die iets over sportpsychologie wil weten, is welkom.’
