Het team onderzoekers liet zien dat mensen bij wie de activiteit in dit hersengebied geremd wordt minder gevoelig zijn voor de dreiging van sancties en dat zij egoïstischer keuzes maken. In een proefopstelling gaven ze zeventien proefpersonen de rol van ‘dictator’. Deze dictators kregen de beschikking over een geldbedrag en moesten twee keer beslissen of en hoeveel ze daarvan wilden afstaan aan een groep van zestig ‘ontvangers’. De eerste keer moesten de ontvangers de beslissing van de dictator zonder meer aanvaarden; de tweede keer konden zij die bestraffen met een geldboete, als de dictators in hun optiek een onrechtvaardige verdeelsleutel hadden gehanteerd. In het laatste geval bleken de dictators behoorlijk genereuzer dan in het eerste.
In het vervolg van het experiment remden de onderzoekers bij de dictators de activiteit in de rechter dorsolaterale prefrontale cortex met behulp van transcraniële magnetische stimulatie (tms), een techniek waarbij neuronen door een magnetisch veld tijdelijk geactiveerd of juist afgeremd worden. Dictators toonden zich na tms veel minder geneigd te anticiperen op dreigende sancties; zij kozen voor een voor henzelf gunstige verdeelsleutel en daarmee vooral voor hun eigenbelang op korte termijn. Het onderzoek wees niet uit of activering van het betreffende hersengebied juist tot altruïstischer keuzes leidt. (EdJ)
Bron: S. Strang, J. et al. (2014). Be Nice if You Have to – The Neurobiological Roots of Strategic Fairness. Social Cognitive and Affective Neuroscience. doi:10.1093/scan/nsu114
