We spreken elkaar vlak voordat het coronavirus ons land lamlegt en hebben nog geen idee wat ons te wachten staat. Toma vertelt: ‘Mijn vader werkt bij een ministerie, hij heeft nooit iets anders gedaan. Hij ging altijd met zichtbare tegenzin naar zijn werk en vertelde er nooit over. Daarom wilde ik zo min mogelijk werken, ik ben van nature lui. Ik vatte het plan op om snel rijk te worden. Ik ging international business studies studeren, waarbij ik me richtte op Azië, want China is upcoming. Maar de Chinese taal leren spreken, was te moeilijk. Daarom stapte ik over op Japan. Ook Japans is moeilijk, maar ik slaagde erin het af te maken en ik vertrok een paar maanden naar Japan. Toen ik terugkwam, wist ik één ding: de businesswereld is niets voor mij. Ik ben psychologie gaan studeren.
Mijn opstelling veranderde na het zien van de documentaire De kapitale kracht van geluk, over de Braziliaanse ondernemer Ricardo
