Forensische psychologie heeft alles in zich wat ik in mijn studie interessant vind. Ik studeer klinische psychologie in Utrecht en ben bezig met mijn master Klinische en gezondheidspsychologie. Nu loop ik stage bij een forensische kliniek.
Op mijn tiende wilde ik arts worden, om in ontwikkelingslanden te gaan werken. Later realiseerde ik me dat ik eigenlijk niet goed tegen bloed en ingewanden kan. Omdat ik nog steeds een sociale studie wilde en in de zorg terecht wilde komen, koos ik voor psychologie. De studie is zoals ik had verwacht. Ik was erop voorbereid dat je veel in het Engels moest lezen en dat statistiek belangrijk is. Vanaf het begin wilde ik klinische psychologie studeren en dat vind ik nog steeds de interessantste richting.
Psychopathologie vond ik een bijzonder leuk vak. Ook het vak Interculturalisatie fascineerde me. Ik vind het zo gek dat stoornissen in andere culturen anders beleefd worden, dat je daar bijvoorbeeld lichamelijk ziek wordt als je depressief bent.
Later ben ik ook vakken bij rechten gaan volgen, zoals criminologie. De relatie tussen psychologie en recht bleek me te boeien. En ik vond het leuk om me in een ander vakgebied te verdiepen. De aanpak was ook anders. Bij psychologie moet je lezen en ziet elk vak er min of meer hetzelfde uit, bij criminologie gingen we gelijk de praktijk in. We zijn naar een gevangenis geweest en moesten straatinterviews houden over criminaliteit en interculturaliteit.
In mijn stage combineer ik alle dingen waar ik belangstelling voor heb, ik werk bij een forensisch psychiatrische polikliniek waar ik onder begeleiding intakes afneem en diagnostiek doe. Lange tijd was onduidelijk of ik onder begeleiding ook zou kunnen behandelen, want binnen de psychiatrie gaat het om heftige gevallen. Maar binnenkort ga ik ook daarmee beginnen. Door de stage weet ik dat ik hier mijn werk wel van zou willen maken.
Werken in de polikliniek is spannend, omdat het nieuw is. Als ik voor het eerst een depressieve cliënt zou moeten behandelen, zou ik het ook spannend vinden. Maar het is waar, criminelen vormen een bijzondere doelgroep. Spannende mensen, ja. Niet dat ik speciaal in mijn vriendenkring kleurrijke boefjes heb of zo, maar het trekt me wel aan.’
