Er is al eerder onderzoek gedaan naar de gezondheid van mensen die sociaal gezien buiten de boot vallen, zoals dak- en thuislozen, verslaafden, sekswerkers en gedetineerden. Maar dat betrof meestal slechts één van de genoemde groepen. Nooit zijn de groepen gezamenlijk geanalyseerd. Aldridge en collega’s deden dat wel.
De onderzoekers namen alle relevante studies onder de loep van 2005 tot en met 2015. In totaal ging het om 337 onderzoeken, uitgevoerd in hogelonenlanden, waarover was gepubliceerd in het Engels.
Duidelijk is dat de sterfte in genoemde groepen aanzienlijk hoger is dan in doorsnee-groepen. Het gaat dan vooral om sterfte door letsel, vergiftiging en andere externe oorzaken. De verschillen waren veel groter dan die tussen groepen met een hoge dan wel lage sociaal-economische status. Ook ziekten, waaronder psychische aandoeningen, kwamen vaker voor. De prevalentie van depressie liep uiteen van 3 procent (in de maand voorafgaand aan de meting) tot 53 procent (lifetime prevalentie). Bij bipolaire stoornissen liep het van 0 tot 45 procent, en bij schizofrenie van 1 tot 4 procent.
Met de gezondheid van de vrouwen uit de risicogroepen bleek het nog slechter gesteld dan met die van de mannen. Dat is des te opmerkelijker omdat vrouwen in het algemeen een langere levensverwachting hebben dan mannen. Blijkbaar pakken verslaving, dak- en thuisloos zijn, sekswerk en in detentie zitten voor vrouwen wel héél ongezond uit. (ID)
Bron: Aldridge, R.W. et al. (2017). Morbidity and mortality in homeless individuals, prisoners, sex workers, and individuals with substance use disorders in high-income countries: a systematic review and meta-analysis. The Lancet. doi: 10.1016/ S0140-6736(17)31869-X
