‘In het begin van mijn carrière begeleidde ik practicumgroepen van eerstejaars psychologiestudenten aan de Universiteit van Amsterdam. In het practicum waarin ze presentatievaardigheden kregen, moesten ze dat eerste jaar een presentatie houden over een onderwerp binnen de psychologie. Er was een student in een van die groepen die oorspronkelijk uit Iran kwam en deze opdracht erg moeilijk vond. Hij was bovendien erg verlegen. Toen hij aan de beurt was, had hij wel een presentatie voorbereid, maar hij durfde niet.
Meestal ben ik vrij directief en sturend en ga ik oplossingen bedenken. Maar nu wist ik even niet wat ik moest doen. De practicumgroepen verschilden nogal van elkaar en dit was een erg prettige groep studenten. De medestudenten begonnen hem gerust te stellen en suggesties te doen. Uiteindelijk zei iemand: “Misschien wil je het vertellen met je rug naar ons toe?” Daar zag hij wat in, zo is hij zijn presentatie begonnen en halverwege draaide hij zich om. Na afloop applaudisseerde iedereen.
Het is me altijd bijgebleven. Het illustreerde voor me dat je tot meer en betere oplossingen kunt komen als je samenwerkt. Ik had misschien gezegd: probeer het anders volgende week of houd het kort of presenteer vanaf je plek. Deze variant had ik nooit bedacht, want het lijkt me ongemakkelijk om met je rug naar de groep toe een verhaal vertellen. Maar het werkte voor deze student.
Ik werk inmiddels bij TNO en ik werk altijd in teams. Nog steeds heb ik de neiging vooraf alles uit te willen denken en pas dan een overleg te hebben met betrokkenen. Tijdens het voorbereiden denk ik regelmatig aan deze ervaring terug. Er kan vaak ook iets uit de groep komen wat je niet kunt voorzien en door het te veel voor te bereiden, druk je dat juist weg. Dus dan denk ik: stop ermee, laat iets open. Soms werkt het niet, dan komt er niets uit de groep. Maar soms komen er wel dingen uit, en dat zijn juist de dingen waar ik nooit aan gedacht zou hebben. Als projectleider moet je weten waar je naartoe gaat. Maar je moet dus ook ruimte open laten voor het onverwachte.’
