Wat wilde je vroeger worden?
‘Brandweerman, of leerkracht. Maar dat laatste dan wel enkel als er geen kinderen zoals ik in de klas zouden zitten, haha. Ik lette nooit goed op. Aan het einde van de basisschool concludeerde ik dat ik mensen wilde helpen, maar dan op het gebied van gezondheid. Daarom ben ik aan de opleiding fysiotherapie begonnen. Tijdens mijn eerste stage zag ik veel mensen met somatisch onvoldoende verklaarde lichamelijke klachten (SOLK), vooral schouder- en nekklachten die met stress te maken hadden. Daar werd mijn interesse voor de psychologie gewekt. Inmiddels heb ik de eerste twee jaar van mijn bachelor psychologie afgerond en de eerste drie van fysiotherapie. Ik probeer beide studies zoveel mogelijk nominaal te doen, al lukt dat niet altijd helemaal. Na de zomer ga ik een minor in business management doen. Misschien wel omdat ik er tijdens het bestuursjaar achter kwam dat ik nadenken over groei, organiseren en het aansturen van grotere groepen heel leuk vond. Al wil ik hoogstwaarschijnlijk wel verder richting klinische psychologie, of arbeid en gezondheid. En dan daarna aan de slag als psycholoog en mijn kennis over fysiotherapie inzetten in mijn werk.’
Waar lig je weleens wakker van?
‘Van de crisis in de geestelijke gezondheidszorg, bijvoorbeeld van de lange wachtrijen. Ik lees er veel over. Ik vraag me af hoe het kan dat zo’n goed georganiseerd en welvarend land als Nederland met dit probleem kampt. En of ik er iets aan zou kunnen doen. Oh, iets heel anders: ik kan ook wakker liggen als ik de volgende dag ga bergwandelen. Ik doe dat regelmatig met een groepje vrienden. Ik maak me dan zorgen over of ik mijn tas wel goed heb ingepakt en of ik niets vergeten ben.’
Wat leerde je zoal tijdens je bestuursjaar?
‘Ik wilde me graag breder oriënteren en meer leren dan over wat er zich binnen de muren van een universiteit afspeelt. En gek genoeg kwam het voor mij op een goed moment – midden in de coronacrisis. Ik was klaar met het online onderwijs, het werkte niet meer voor mij. Ik was toe aan een andere setting, aan andere prikkels en ervaringen. Ik ben maar een paar keer op het NIP-kantoor geweest en heb mijn medebestuursgenoten hooguit tien keer gezien. Toch zie ik het als een unieke ervaring: een heel jaar online thuiswerken. We moesten daarom erg flexibel zijn, en ik denk dat we niet minder hebben gepresteerd.
‘Ik heb geleerd strenger voor mezelf te zijn.’
Ik heb geleerd strenger voor mezelf te zijn. Vroeger kon ik deadlines weleens aan me voorbij laten gaan. Bijvoorbeeld van een tentamen. Ik wachtte wel op de herkansing. Nu gebeurt dat niet meer, en als ik straks weer ga studeren, wil ik proberen dat vol te houden. En ik heb geleerd dat veel taken echt een stuk langer duren dan je van tevoren denkt, haha.’
Wat vond je het meest spannende aan je bestuursjaar?
‘Het opstarten. Ik vroeg me af of ik wel voldoende wist. Vooral de eerste dag was spannend: wat moet ik doen? Hoe moet ik dat mailcontact oppakken? Hoe gaan die vergaderingen eigenlijk? Maar het is gelukkig allemaal goed gekomen.’
