Log in
'Ik speelde al jaren gitaar en na de havo begon ik als freelance studiomuzikant. Maar dat was een te onzeker bestaan, ik wilde me verbreden en besloot toegepaste psychologie op hbo-niveau te gaan studeren. Ik ben geïnteresseerd in muziek, in technologie en in mensen en koos hiermee dus voor de mensenkant. Maar het hbo lag me niet echt, vooral die eindeloze zelfreflectieverslagen niet. De lesstof was best interessant, maar ik vroeg dóór. Ik wilde weten waarom iets was zoals ze me vertelden. “Neem dat maar van mij aan”, is het vreselijkste zinnetje dat ik ken. Een van mijn leraren zei destijds: “Eigenlijk hoor jij op de universiteit thuis, daar leer je wat jij wilt weten.”
Geertje Kindermans

Na mijn propedeuse ben ik naar de universiteit overgestapt. Ik heb toen een jaar verloren laten gaan, omdat ze op het hbo zeiden dat ik wiskunde nodig had. Later op de universiteit bleek dat dit niet zo uitgebreid had gehoeven.

In Maastricht wordt pgo gegeven – probleemgestuurd onderwijs. Aanvankelijk vond ik het niet zoveel anders dan onderwijs op het hbo, maar ik kwam er later achter dat er wel degelijk verschil was. Zodra je je meer in de stof gaat verdiepen, ga je de originele papers lezen en dan begrijp je waarom de dingen beweerd worden die worden beweerd. Bovendien geeft pgo een mooie structuur aan je leerschema. Het dwingt je de dingen bij te houden en omdat je datgene bespreekt wat je hebt gelezen, kunnen er interessante discussies ontstaan.

En toen kreeg ik het vak mens-machine-interactie. Dat was een van de grootste struikelblokken in Maastricht, maar voor mij was het een openbaring. Bij dat vak bleek