Als de cliënt aangeeft last te hebben van terugkerende nachtmerries en herbelevingen, dan gaan we er vanuit dat dit zo is. Waarom zouden we daaraan twijfelen? Simulatie, het doelbewust liegen en bedriegen over symptomen door cliënten om er financieel of juridisch voordeel uit te halen, komt waarschijnlijk veel meer voor dan we denken. Het is belangrijk om simulatie te onderkennen. De simulant doet een onrechtmatig beroep op maatschappelijke voorzieningen en gelden. Simulatie brengt bovendien schade toe aan de betrokkene en aan de relatie met de hulpverlener.
Het opsporen van simulatie door psychologen en psychiaters vergt actief ‘recherchewerk’. De diagnostiek van psychische stoornissen is voor een groot deel gebaseerd op zelfrapportage en vaak niet objectief verifieerbaar. Het is niet toevallig dat er juist vage, moeilijk objectiveerbare klachten gesimuleerd worden zoals moeheid, somberheid, slaapstoornissen, concentratieproblemen en het horen van stemmen. De psycholoog zal bij een vermoeden van simulatie zoveel mogelijk ‘indirect bewijs’ moeten verzamelen. De conclusie dat
