UWV is de uitvoeringsorganisatie die alle uitkeringen verzorgt voor mensen die tijdelijk geen werk hebben of arbeidsongeschikt zijn geworden. Tijdens de coronacrisis is deze organisatie veel onder de aandacht geweest als belangrijke speler in het Nederlandse socialezekerheidsstelsel. Ook buiten coronatijd stromen er maandelijks zo’n 30.000 mensen in en uit de UVW-dienstverlening. De meeste mensen maken maar kort gebruik van dit vangnet, maar er zijn ook mensen die langer steun nodig hebben. Om slim met de middelen om te gaan, werkt UWV al langer met instrumenten die helpen bepalen welke mate van ondersteuning mensen nodig hebben.1
Bij een uitkering horen rechten en plichten waar een hoop verschillende gedragingen bij horen, zoals brieven openen, op afspraken komen, actief solliciteren en mogelijke inkomsten doorgeven. Puur informatie verschaffen en waarschuwingen of boetes uitdelen is lang niet altijd voldoende om gewenst gedrag te stimuleren. Ondanks dat veruit de meeste mensen de beste bedoelingen hebben, worden er toch fouten gemaakt. Om deze brug tussen
