Een daarvan was een complete scriptie. Bleven er negen artikelen ter beoordeling over voor juryleden Giovanni Timmermans, Marcel Veenman en ondergetekende. Twee inzendingen staken er unaniem volgens de jury bovenuit; een meerderheid van de jury vond na enig beraad de bijdrage van Laura Kunst (Tilburg University) net ietsje beter dan die van Ghislaine Schyns (Maastricht University). Het winnende artikel staat in dit nummer, ook siert Kunst de cover en figureert zij in de rubriek Junior. Het stuk van Schyns komt deze jaargang in een later nummer.
Negen inzendingen, ik vond het eerlijk gezegd tegenvallen. Ligt het aam de toenemende verengelsing van het vak aan de universiteit? Is het mijn eigen projectie? Ik studeerde eind jaren tachtig, begin jaren negentig psychologie aan de UvA. Met een bewerking van mijn afstudeeronderzoek haalde ik destijds een tweede plek bij de Publicatieprijs en daarmee plaatsing in De Psycholoog – mijn eerste wetenschappelijke publicatie. In het kader van mijn proefschrift heb ik vervolgens weliswaar met veel academisch plezier een aantal Engelstalige artikelen geschreven, maar ik wilde juist ook per se in de Nederlandstalige wetenschappelijke bladen hebben gestaan: Het Nederlands Tijdschrift voor de Psychologie, Pedagogische Studiën, Tijdschrift voor Onderwijsresearch. Ook mijn proefschrift was ‘gewoon’ in het Nederlands. Maar zo gewoon is schrijven in het Nederlands als wetenschapper tegenwoordig niet meer. Wetenschappers worden afgerekend op hun Engelstalige publicaties, publicaties in de eigen taal tellen niet eens meer mee. Bekrompen! Het is een intellectueel genot iets in je eigen taal verwoord te krijgen zoals je het exact bedoelt. Misschien zou dat zelfs gewoon academische plicht moeten zijn dat minimaal eens te ervaren – De Psycholoog biedt er graag een podium voor.
Oraties daarentegen worden gelukkig nog altijd gewoon in het Nederlands opgesteld. Daarvan zult u er deze jaargang weer enkele aantreffen, te beginnen met die van Nele Jacobs (Open Universiteit) over levenslooppsychologie. En gelukkig was Harold Bekkering van het prestigieuze Nijmeegse Donders Instituut hartstikke enthousiast om dit jaar een Nederlandstalige column te verzorgen.
Rest mij voor nu u namens alle betrokkenen bij dit blad gewoon een in alle opzichten goed jaar toe te wensen.
