Lees verder
Geertje Kindermans

Paul Eetgerink is trainer, coach en adviseur in persoonlijke effectiviteit, adviesvaardigheden en onderhandelen. Aan het eind van zijn studie sociale psychologie aan de Vrije Universiteit Amsterdam zou hij onder begeleiding van een medewerker van de VU en samen met een studiegenoot, een assertiviteitscursus geven.

De cursus was bedoeld voor psychiatrische cliënten tijdens een dagbehandeling in een neurosekliniek. ‘We hadden het eindeloos voorbereid en op een dag was het zover en gingen we naar de kliniek. We vonden het leuk, maar ook heel eng’, vertelt Eetgerink. Assertiviteit was nog ongebruikelijk in die tijd en dus behoorlijk nieuw. Maar vooral: Eetgerink had alleen ervaring met medestudenten, hij had nog nooit een cursus aan onbekenden gegeven. ‘Het was de bedoeling dat onze begeleider ons zou introduceren en dat hij de cursus zou inleiden. Hij stelde ons met één zin voor en toen wees hij naar mij. “Begin maar”, zei hij. Ik schrok me wezenloos, ik had het eerst eens willen aankijken. Nu zat er niets anders op dan gewoon te beginnen. Tot mijn verrassing ging het goed, ze gingen gewoon met mijn instructies aan de slag, het lukte. Terug op de fiets voelde ik me de koning te rijk. Ik dacht: dit wil ik! Wat is dit een geweldig vak!
Ik ben geen twijfelaar, maar ik denk graag goed over de dingen na en ik houd ervan te filosoferen en te mijmeren. Door deze ervaring leerde ik dat je eindeloos kunt wachten tot je er klaar voor bent, maar dat je er op een bepaald moment gewoon aan moet beginnen. Als ik bijvoorbeeld een nieuwe training heb voorbereid en ik zit al in de auto, dan zit ik vaak te dubben: zal het wel lukken? Heb ik me er goed genoeg op voorbereid? Dan helpt het me om aan dat moment terug te denken, daar krijg ik zelfvertrouwen van: ik red me er wel uit. Er is altijd een moment dat ik alle voorbereiding overboord zet en dat ik terugga naar de basis. Genoeg gedacht. Of ik sta tegenover een groep en denk: ik doe niet wat ik me heb voorgenomen, ik doe het helemaal anders. Dat blijkt altijd een goede ingeving.
Mijn zelfvertrouwen is gegroeid, ik heb ervaring gekregen. En de wortels voor mijn zelfvertrouwen zijn in de neurosekliniek gelegd.’