Miranda van Turennout studeerde begin jaren negentig functieleer in Leiden. ‘Ik was vooral geïnteresseerd in het brein van de mens, maar de cognitieve neuropsychologie stond nog in de kinderschoenen, dichterbij dan de richting functieleer kon je destijds niet komen.’ Daarna liep ze stage bij het Max Planck Instituut voor Psycholinguïstiek, waar ze ook haar promotieonderzoek deed. Ze promoveerde op taalproductie en hoe woorden in het brein worden opgehaald. Vervolgens deed ze twee jaar fMRI-onderzoek in de VS, waarna ze terugkwam en meewerkte aan de oprichting van het FC Donderscentrum aan de Radbouduniversiteit in Nijmegen.
In de avonduren ging ze naast haar werk rechten studeren. ‘Dat deed ik voor de lol, rechten interesseerde me altijd al. Ik vond de studie onmiddellijk heel boeiend, vooral door het strafrecht werd ik gegrepen. Je leert heel veel over de maatschappij, want die wordt gereguleerd door het recht.’
Maatschappij
Als psycholoog was ze fundamentele wetenschapper, een bewuste keuze, toegepast onderzoek trok
