Log in
‘Na de middelbare school ben ik gaan reizen en heb ik anderhalf jaar in Amerika gestudeerd, ik deed verschillende vakken, maar het was vooral om te kunnen hockeyen in het universiteitsteam. Terug in Nederland ben ik aan de UvA psychologie gaan studeren. Ik wist dat ik geen klinische psychologie wilde doen, ik vind gezonde mensen al fascinerend genoeg.
Geertje Kindermans

Schools

Eerlijk gezegd was ik aanvankelijk een beetje teleurgesteld in de studie. Ik had het romantische idee dat iedereen bevlogen was en in discussieclubjes zat te filosoferen en discussiëren over de lesstof. Maar het was erg schools. De practicumgroepen begonnen om negen uur, ik kwam een keer een minuut te laat en mocht niet naar binnen. En de meest gestelde vraag tijdens het college was: krijgen we dit ook op het tentamen? Gelukkig mocht ik meedoen met het honoursprogramma, waar veel meer ruimte was voor eigen inbreng. Als ik dat niet had gehad, was ik waarschijnlijk gestopt.

Ik heb getwijfeld over of ik de hersenkant op wilde of verder wilde met sociale psychologie. Zelfs op het moment dat ik via internet mijn keuze moest doorgeven, twijfelde ik nog. Ik koos voor sociale psychologie, vooral vanwege onderwerpen als: hoe worden mensen terrorist? Welke factoren spelen daarin een rol? Dat de kracht van overreding en groepsprocessen zo sterk kunnen