Lilian Jans-Beken reed als vrachtwagenchauffeur in de nachtdistributie toen het gesprek plaatsvond dat haar leven zou veranderen. Volgens haar man was het een keer ’s nachts, volgens haar was het tijdens vakantie, maar over de strekking zijn ze het eens. Jans-Beken zei: ‘Vroeger toen ik op school zat in Venray kon ik goed leren.’
‘Waarom doe je dat dan niet?’ vroeg haar man op de hem kenmerkende toon: alsof het allemaal heel simpel is.
Ze bracht allerlei bezwaren naar voren: het was nu te laat, ze moest toch geld verdienen, waarom zou ze nog? ‘Denk er maar eens over na,’ vond haar man. Hij wilde best een tijdje alleen voor het geld zorgen.
En toen was het zaadje gepland. Ze begon in 2007 met een cursus Praktische psychologie bij de LOI, (Leidse Onderwijsinstellingen) om erachter te komen of ze nog kon leren en of die studie eigenlijk wel echt bij haar paste. Het ging goed en smaakte naar
