Log in
Ik ben nu enkele maanden hoogleraar Sportpsychologie. Mijn interesses komen hierin echt samen. Ik heb altijd veel gesport – van golf tot tennis, volleybal en waterpolo in mijn jeugd – en maakte carrière in de psychologie. Een van de mooiste voorbeelden van het belang van psychologie in de sport is misschien wel het verhaal over de Britse atleet Rodger Bannister. Hij was de eerste die de Engelse mijl onder de vier minuten liep. In de jaren daarvoor kon niemand onder de vier minuten komen en men ging ervan uit dat het onmogelijk was en dat de menselijke limiet was bereikt. Maar in de twee maanden na Bannisters record hebben vijf of zes atleten de mijl onder de vier minuten gelopen. Hier was letterlijk een psychologische grens overschreden.
Geertje Kindermans

Voor mijn carrière had ik geen vooropgezet plan. Twee jaar geleden zijn we aan de Rijksuniversiteit Groningen (RUG) begonnen met de nieuwe master Talent Development and Creativity. Als een soort opstapje ging ik de derdejaarscursus Sport and Performance Psychology geven. Ik maakte veel werk van de cursus en gebruikte er illustraties en filmpjes bij. Omdat de stof me leuk leek voor een breder publiek, ben ik een blog gaan bijhouden, op www.sportscience.blog.

Stokpaardjes

Ik heb een paar stokpaardjes die daarin regelmatig terugkomen. In hoeverre talent is aangeboren, bijvoorbeeld. Natuurlijk hebben de toppers in de sport een gunstig genenpakketje, maar ze hebben vaak ook heel veel getraind. Mijn eerste blog ging over de autocoureur Max Verstappen die een natuurtalent zou zijn. Ik leg in de blog uit dat het feit dat hij als zeventienjarige al zo goed kon racen, ook te maken heeft met de faciliterende omgeving waarin hij opgroeide. Zijn vader Jos