Als een arts de eed van Hippocrates aflegt, belooft hij of zij zich te houden aan diverse ethische regels. De belangrijkste daarvan is de verplichting medische hulp te verlenen aan zieken en gewonden en enkel en alleen in hun belang te handelen. Hoe kon de Amersfoortse chirurg Nico van Nieuwenhuysen (1889–1967) – die in de Tweede Wereldoorlog tussen september 1941 en maart 1942 als kamparts in Kamp Amersfoort diende en aansluitend tot einde van de oorlog als chef-chirurg namens de Nederlandse Ambulance als Hauptsturmführer voor het ss-Vrijwilligerslegioen aan het Oostfront actief was – dan toch zo de fout ingaan?
