Organisatieadviseur Raymon Geurts is opgeleid als econoom. Aan de psychologie ontleent hij vooral het onderscheid tussen extrinsieke en intrinsieke motivatie. Het zal weinig verrassend zijn dat hij in zijn werk vooral nadruk legt op dit tweede begrip. Behalve aan psychologie ontleent Geurts ook inzichten aan ethiek en aan orthopedagogiek. Ethiek komt aan bod als hij benadrukt hoe belangrijk de ‘impact’ van een product is. Wat mensen maken, heeft gevolgen voor het leven van anderen. Bij de ontwikkeling van organisaties moet daar een duidelijk accent op worden gelegd. En orthopedagogiek? Een orthopedagogisch proefschrift uit 2011, van Joost Kampen, leerde hem hoe slecht het voor organisaties is indien managers en medewerkers elkaar wantrouwen. Organisatieontwikkelaars bereiken dan nauwelijks nog resultaten.
Alles bij elkaar onderscheidt Geurts drie soorten organisatie: de verwaarloosde (vol wederzijds wantrouwen), de systeemgerichte en de gelukkige organisatie. De systeemgerichte organisatie ziet eruit als vork of hark: de leiding zit bovenaan; daaronder bevinden zich compartimenten die op hun beurt vaak ook weer in
