De AQ bij Nederlandse mannen en vrouwen met en zonder ASS

AQ betrouwbaar en valide screeningsinstrument
06/03/2015
Annelies Spek, Michelle Leenders-Kiep
Geen reacties
De-Psycholoog-nr.-03-Maart-2015
Issue 3

Samenvatting

SCORES ON THE AQ FOR DUTCH MEN AND WOMEN WITH AND WITHOUT AUTISM SPECTRUM DISORDERS
M. KIEP & A.A. SPEK
The Autism-Spectrum Quotient and its subscales seems valid and reliable as a screeninginstrument. Men and women with ASD had higher total and subscale scores than controls. Gender differences have been found for adults without ASD, whereas men had higher total scores. Male controls also scored higher on the subscales attention switching and imagination. The AQ correctly identifi ed 96 percent of adults with ASD. An AQ total score of 110 or higher, appears to be a valuable cutoff point for Dutch clinical practice. The AQ seems applicable for screening purposes. However, the usage of a self report instrument like the AQ might be influenced by ASD typical restricted self awareness. ASD should only be diagnosed through evaluation of clinical observations and by use of reliable diagnostic instruments.

2611 Weergaven
23 Downloads
  • Samenvatting
  • ASS screening
    • Autism-Spectrum Quotient
    • Beperkingen
    • Betrouwbaarheid en validiteit
  • Normonderzoek
    • Scoring en interpretatie
  • Methoden
    • Participanten
    • Instrumenten
    • Statistische analyses
  • Resultaten
    • Matching
    • Interne consistentie
    • ASS ten opzichte van geen ASS
    • Sekseverschillen
    • Afkappunt
  • Discussie
  • Literatuurlijst
  • Over de auteur
Log in
De normen van de Autism-Spectrum Quotient (AQ) zijn beperkt, mede doordat er weinig aandacht is voor sekseverschillen in scores. In deze studie zijn geen sekseverschillen gevonden bij volwassenen met ASS, wel tussen volwassenen met en zonder ASS. De AQ is voldoende intern consistent en differentieerde in bijna alle gevallen juist tussen groepen. De AQ blijkt dan ook een valide screeningsinstrument, zo stellen Michelle Kiep en Annelies Spek, waarvoor een voor de klinische praktijk geschikt afkappunt wordt besproken.

Autismespectrumstoornissen (ASS) komen bij rond 1% van de bevolking voor. In studies wordt gesuggereerd dat kenmerken van ASS in de gehele populatie worden gezien en stoornissen slechts uitersten van een continuüm zijn (Baird et al., 2006; Fombonne, 2005)310. Bij volwassenen kunnen ASS lange tijd onopgemerkt blijven, bijvoorbeeld doordat beperkingen worden gecompenseerd met een hoge intelligentie (Wijngaarden- Cremers & Van der Gaag, 2009)36. Wanneer compensatiestrategieën echter tekort schieten, zijn beperkingen vaak niet langer te verbergen.

ASS kunnen pas worden gediagnosticeerd nadat in uitvoerig diagnostisch onderzoek andere ziektebeelden die kunnen lijken op ASS uitgesloten zijn, en er sprake is van voldoende kenmerken zoals beschreven door de APA (2013). Het diagnostisch onderzoek naar ASS is daardoor tijdsintensief en kostbaar (Sizoo & Horwitz, 2012)25. In de klinische praktijk zouden screeningsinstrumenten ondersteuning kunnen bieden om te bepalen of nader diagnostisch onderzoek naar ASS nodig is.

ASS screening

Onderzoek naar ASS bij volwassenen is vaak complex, bijvoorbeeld doordat compensatiemechanismen autismekenmerken

Literatuurlijst

  1. American Psychiatric Association. (2000). Diagnostic and statistical manual of mental disorders (4th edition text revision). Arlington, VA: American Psychiatric Publishing. doi: 10.1176/appi.books.9780890423349
  2. American Psychiatric Association. (2013). Diagnostic and statistical manual of mental disorders (5th edition).Arlington, VA: American Psychiatric Publishing. doi: 10.1176/appi.books.9780890425596.744053
  3. Baird, G., Simonoff , E., Pickles, A., Chandler, S., Loucas, T. et al. (2006). Prevalence of disorders of the autism spectrum in a population cohort of children in South Thames: the Special Needs and Autism Project (SNAP). Lancet, 368, 210-215.
  4. Baron-Cohen, S. (2009) Autisme en Aspergersyndroom. De stand van zaken. Nieuwzijds B.V.: Amsterdam.
  5. Baron-Cohen, S., Hoekstra, R.A., Knickmeyer, R. & Wheelwright, S. (2006). The Autism-Spectrum Quotient (AQ) – adolescent version. Journal of Autism and Developmental Disorders, 36, 343-350
  6. Baron-Cohen, S., Weelwright, S., Skinner, R., Martin, J. & Clubley, E. (2001). The Autism-Spectrum Quotient (AQ): evidence from Asperger syndrome/high functioning autism, males and females, scientists and mathematicians. Journal of Autism and Developmental Disorders, 31, 5-17
  7. Berument, S.K., Rutter, M., Lord, C., Pickles, A. & Bailey, A. (1999). Autism screening questionnaire: diagnostic validity. The British Journal of Psychiatry, 175, 444-451.
  8. Cath, D.C., Ran, N., Smit, J. H., van Balkom, A.J. & Comijs, H.C. (2008). Symptom overlap between autism spectrum disorder, generalized social anxiety disorder and obsessive-compulsive disorder in adults: a preliminary case-controlled study. Psychopathology, 41, 101-110.
  9. Commissie Testaangelegenheden Nederland (2002). Wechsler Adult Intelligence Scale III. Verkregen via: www.cotandocumentatie.nl, op: 11 december 2013.
  10. Fombonne, E. (2005). The Changing Epidemiology of Autism. Journal of Applied Research in Intellectual Disabilities, 18, 281–294. doi: 10.1111/j.1468-3148.2005.00266.x
  11. Frith, U. & Happé, F. (1999). Theory of mind and self-consciousness: What is it like to be autistic? Mind and Language, 14, 1–22.
  12. Gliem, J.A. & Gliem, R.R. (2003). Calculating, Interpreting, and Reporting Cronbach’s Alpha Reliability Coeffi cient for Likert-Type Scales. Paper gepresenteerd op de Midwest Research to Practice Conference in Adult, Continuing, and Community Education, The Ohio State University, Columbus, OH. Verkregen via: https://scholarworks.iupui.edu/bitstream/handle/1805/344/Gliem+&+Gliem.pdf?sequence=1, op: 11 december 2013.
  13. Happé, F. (1991). The autobiographical writings of three Asperger syndrome adults: problems of interpretation and implications for theory. In: Frith. Autism and asperger syndrome, pp. 207-242. New York: Cambridge University Press.
  14. Hoekstra, R. A., Bartels, M., Cath, D. C. & Boomsma, I. (2008). Factor structure, reliability and criterion validity of Autism-Spectrum Quotient (AQ): a study in Dutch population and patient groups. Journal of Autism and Developmental Disorders, 38, 1555–1566.
  15. Hoekstra, R. A., Bartels M., Verweij C. J., Boomsma, I. (2007). Heritability of autistic traits in the general population. Archives of Pediatrics & Adolescent Medicine, 161, 372-377.
  16. Hurst, R., Mitchell, J., Kimbrel, N., Kwapil, T. & Nelson-Gray, R. (2007). Examination of the reliability and factor structure of the Autism Spectrum Quotient (AQ) in a non- clinical sample. Personality and Individual Diff erences, 43, 1938-1949
  17. In ‘t Velt- Simon Thomas, J.M. & Mol, A J.J. (2008). Normaal tot hoogbegaafde vrouwen met een autismespectrumstoornis: Niet begrepen? Niet herkend! Wetenschappelijk Tijdschrift Autisme, 3, 104-112.
  18. Kan, C., Verbeeck, W. & Bartels, A. (2012). Diagnostiek van autismespectrum stoornissen bij volwassenen. Hogrefe: Amsterdam.
  19. Lord, C., Rutter, M. & Le Couteur, A. (1994). Autism diagnostic interview-revised: a revised version of a diagnostic interview for caregivers of individuals with possible pervasive developmental disorders. Journal of Autism and Developmental Disorders, 24, 659-685.
  20. Noens, I., De la Marche, W. & Scholte, E. (2012). [Handleiding] SRS-A. Screeningslijst voor autismespectrumstoornissen bij volwassenen. Amsterdam: Hogrefe Uitgevers.
  21. Nylander, L. & Gillberg, C. (2001). Screening for autism spectrum disorders in adult psychiatric outpatients: a preliminary report. Acta Psychiatrica Scandinavica,,103, 428-434.
  22. Pisula, E., Kawa, R., Szostakiewicz, L., Lucka, I., Kawa, M. & Rynkiewicz A. (2013). Autistic traits in male and female students and individuals with high functioning autism spectrum disorders measured by the polish version of the autism-spectrum quotient. PLoS One, 23. doi:10.1371/journal.pone.0075236.
  23. Ponnet, K., Roeyers, H. & Buysse, A. (2001). A new approach for measuring perspective taking abilities in adults with autism or Asperger syndrome. 7th European Congress of Psychology, 195.
  24. Sattler, J.M. & Ryan, J.J. (1999). Assessment of children, revised: WAIS-III supplement. LeMesa, CA: Jerome Sattler Publishing.
  25. Sizoo B. B., Van den Brink W., Gorissen-van Eenige M., Koeter, M. W., van Wijngaarden-Cremers J. et al. (2009). Using the Autism-Spectrum Quotient to discriminate autism spectrum disorder from ADHD in adult patients with and without comorbid substance use disorder. Journal of Autism and Developmental Disorders, 39, 1291-1297.
  26. Sizoo, B. B. & Horwitz, E. (2012). Case finding en screening van autismespectrumstoornissen bij volwassenen. In: Kan, Verbeeck & Bartels (2012). Diagnostiek van autismespectrumstoornissen bij volwassenen. Hogrefe: Amsterdam.
  27. Spek, A.A. (2012). Diagnostiek bij (jong)volwassenen met een autismespectrumstoornis. Tijdschrift voor Orthopedagogiek, 51, 377-385.
  28. Spek, A.A. & Goosen, A.C.A. (2013). Autismespectrumstoornissen bij meisjes en vrouwen, een eerste verkenning. Wetenschappelijk Tijdschrift Autisme, 2, 62-67.
  29. Spek, A.A., Scholte, E.M. & Van Berckelaer-Onnes, I.A. (2008). The use of WAIS III in adults with HFA and Asperger syndrome. Journal of Autism and Developmental Disorders, 38, 1573-3432.
  30. Spek, A.A. & Wouters, S.G.M. (2010). Autism and schizophrenia in high functioning adults: Behavioral diff erences and overlap. Research in Autism Spectrum Disorders, 4, 709-717.
  31. Stewart, M.E. & Austin, E. J. (2009). The structure of the Autism-Spectrum Quotient (AQ): Evidence from a student sample in Scotland. Personality and Individual Differences, 47, 224-228.
  32. Tellegen, P. (2003). De betrouwbaarheid en validiteit van de WAIS-III-NL. De Psycholoog, 38, 128-131.
  33. Wakabayashi, A., Baron-Cohen, S., Wheelwright, & Tojo, Y. (2006). The Autism-Spectrum Quotient (AQ) in Japan: A cross-cultural comparison. Journal of Autism and Developmental Disorders, 36, 263-270.
  34. Wechsler, D. (1997). WAIS-III administration and scoring manual. San Antonio, TX: The Psychological Corporation
  35. Wechsler, D. (2001). WAIS-III – Nederlandstalige bewerking: technische handleiding. Lisse: Swets Test Publishers.
  36. Wijngaarden-Cremers, P J.M. & van der Gaag, R.J. (2009). In gesprek over: autismespectrumstoornissen bij volwassenen. Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie. Verkregen via: www.nvvp.net, op: 28 november 2013.
  37. Witwer, A.N. & Lecavalier, L. (2008). Validity of autism spectrum disorder subtypes. Journal of Autism and Developmental Disorders, 38, 1611-1624.
  38. Woodbury-Smith, M.R., Robinson J., Wheelwright & Baron-Cohen S. (2005). Screening adults for Asperger Syndrome using the AQ: a preliminary study of its diagnostic validity in clinical practice. Journal of Autism and Developmental Disorders, 35, 331-335.
  39. Wouters, S.G.M. & Spek, A.A. (2011). The use of the Autism-spectrum Quotient in differentiating high-functioning adults with autism, adults with schizophrenia and a neurotypical adult control group. Research in Autism Spectrum Disorders, 5, 1169-1175.