In het Erasmus Behavourial Lab werden 206 participanten onderzocht. Bij hen werden speekselmonsters afgenomen om testosteronniveaus vast te stellen. Daarna kregen ze te horen dat ze deelnamen aan een onderzoek naar teamdynamiek. De helft van de deelnemers werd de baas van een groepstaak en had de controle over hun ‘ondergeschikten’ en over de beloning die de teams kregen. De andere helft werd verteld dat alle teamleden evenveel beslissingsbevoegdheid hadden. Vervolgens werd narcisme gemeten met de Narcissistic Personality Inventory, gevolgd door een vragenlijst die vaststelde in hoeverre mensen bereid zijn om hun macht te misbruiken.
De onderzoekers ontdekten dat mensen met relatief weinig testosteron geen narcist worden als ze in een machtspositie belanden. Maar mensen die veel testosteron hebben, gaan wel narcistisch gedrag vertonen zodra ze macht krijgen. Organisaties doen er volgens de onderzoekers daarom verstandig aan op hun hoede te zijn als ze leidinggevenden zoeken. Ze zouden geen mensen op leidinggevende posities moeten zetten die gedrag vertonen dat hoort bij een hoog testosteronniveau (denk aan een dominante houding, verantwoordelijkheid claimen voor successen van anderen, eigen fouten ontkennen, anderen de schuld in de schoenen schuiven). Verstandiger is het te kijken naar daadwerkelijke competenties, talent en vaardigheden. (VB)
Bron: Mead, N.L. et al. (2018). Power increases the socially toxic component of narcissism among individuals with high baseline testosterone. Journal of Experimental Psychology: General, 147(4), 591-596. http://dx.doi.org/10.1037/xge0000427
