Het liefste wilde ik arts worden, maar de vakken die ik daarvoor op het vwo nodig had, waren niet mijn sterkste. Ik koos uiteindelijk voor psychologie, omdat ik op tv ook altijd keek naar documentaires over onderwerpen als autisme en een meervoudige persoonlijkheidsstoornis. En ik volgde Dr Phil, de beroemde tv-psycholoog uit Amerika. Ergens had ik in mijn hoofd dat ik ooit de nieuwe Dr Phil wilde worden.
Visueel ingesteld
Na mijn studie kreeg ik een baan in de verstandelijk gehandicaptenzorg. Ik werkte met een relatief jonge doelgroep: cliënten tussen de zestien en dertig jaar. Ik gaf hen vaak informatie mee over dingen die ik had uitgelegd, maar cliënten lazen zulke artikelen zelden. De doelgroep is heel visueel ingesteld, net als ikzelf. Als ik iets wil weten, bijvoorbeeld hoe ik mijn koffiezetapparaat moet ontkalken, dan sla ik niet de gebruiksaanwijzing open, maar zoek ik op internet naar een filmpje waarin het wordt uitgelegd. Zulke filmpjes zijn makkelijk te vinden. Ik ging daarom ook voor mijn cliënten op zoek naar goeie filmpjes met uitleg over psychische aandoeningen, maar die kon ik op YouTube in het Nederlands niet vinden. Wel vond ik veel filmpjes van ervaringsdeskundigen. Ook waren er nogal wat filmpjes te vinden die erg zweverig waren en filmpjes met wetenschappelijk discutabele informatie, zoals filmpjes over het idee dat als je iets visualiseert, het dan ook gebeurt. Het idee is: als je maar goed visualiseert dat er een parkeerplek is als je thuis komt aanrijden, dan is die er ook. Dat is vervelend, omdat als er geen parkeerplek is, het eigenlijk je eigen schuld is. Het wordt nog kwalijker als het om belangrijke dingen gaat. Als een vrouw bijvoorbeeld problemen heeft om zwanger te raken, kan ze het gevoel krijgen dat dit haar eigen schuld is omdat ze niet goed genoeg heeft gevisualiseerd.
De universiteitsbibliotheek
Ik heb nog een andere gewoonte die van belang is. Als ik iets wil weten op psychologisch vlak, dan ga ik het echt uitzoeken. Een paar jaar geleden wilde ik een paar kilo kwijt en toen ben ik naar de universiteitsbibliotheek gegaan om te zoeken wat er op dat gebied wetenschappelijk bekend is. En toen ik merkte dat ik het sporten niet kon volhouden, ben ik op zoek gegaan naar informatie. Die kennis kun je omzetten in tips.
Inmiddels maak ik filmpjes over psychologische onderwerpen gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek op mijn YouTube-kanaal. Ik liep al langer met het idee rond, want zo kan ik mensen informatie op een toegankelijke manier meegeven. Maar het leek me bovendien nuttig omdat veel mensen het toch spannend vinden om naar een psycholoog te gaan. Als het op tv over psychologie gaat, zie je vaak hoogleraren op leeftijd spreken die wat afstandelijk overkomen. Een meisje van zestien dat in de knel zit omdat haar ouders uit elkaar gaan en zich eenzaam voelt, zal zich daar niet toe aangetrokken voelen. Met mijn filmpjes wilde ik vooral die doelgroep bereiken, om hen te informeren en de drempel te verlagen om professionele hulp te zoeken. Ik vond het wel erg spannend om te horen wat mijn collega’s ervan zouden vinden.
December 2016 plaatste ik mijn eerste video’s. In de eerste stel ik mezelf voor, in de tweede leg ik uit hoe je de feestdagen op een goeie manier doorkomt. Mijn filmpjes baseer ik op wetenschappelijke kennis die ik zelf opzoek, zoals ik dat geleerd heb op de universiteit. En ik laat ze regelmatig checken door een gz-psycholoog of psychiater.
Praktisch
Mijn filmpjes worden goed ontvangen. Ik krijg ook verzoekjes van kijkers, bijvoorbeeld de vraag om een video te maken met slaaptips. Ook mijn collega’s hebben goed gereageerd en van twee hoogleraren kreeg ik positieve reacties in landelijke kranten, daar was ik heel blij mee. Mijn best bekeken video’s zijn heel praktisch. De topper gaat over hoe je zo effectief mogelijk een toets kunt leren, daar keken zo’n negentienduizend bezoekers naar.
Mijn video over boulimia is misschien wel minder bekeken, zo’n duizend keer, maar daar heb ik heel veel persoonlijke reacties op gekregen. Behalve positieve reacties, kreeg ik ook aanbiedingen. Ik heb samen met Psychologie Magazine en LINDA.tv een serie filmpjes gemaakt. En ik heb er een nieuwe baan door gekregen bij een ggz-instelling, een baan waarin ik de gz-opleiding mag gaan volgen. Daarnaast gaan we samen onderzoeken hoe we social media en video in de behandeling kunnen inzetten.
De cirkel lijkt wel een beetje rond te zijn, want ik ben psychologie gaan studeren, omdat ik naar Dr Phil keek. En nu hoor ik jonge meisjes wel eens zeggen dat ze psychologie willen studeren omdat ze filmpjes van mij hebben gezien. Het zou mooi zijn als meer psychologen gebruik gaan maken van de nieuwe media. Het gebeurt nog maar weinig gebeurt en daar verbaas ik me over.’
Najla Edriouch werkt als psycholoog bij Reinier van Arkel en heeft haar eigen YouTube kanaal genaamd ‘Psycholoog Najla’
