Danken uitblinkers hun prestaties aan talent of aan eindeloos oefenen? Volgens nature-aanhangers is training weliswaar noodzakelijk om tot prestaties te komen, maar bepalen aangeboren eigenschappen de grenzen ervan. Nurture-adepten stellen dat experts worden gemaakt: talent bestaat niet of wordt overschaduwd door het effect van training.
Een groep Amerikaanse psychologen wilde weten wie er gelijk heeft. Daartoe onderwierpen ze 88 artikelen op het gebied van deliberate practice aan een meta-analyse. De artikelen representeerden 157 onderzoeken waaraan in totaal ruim elfduizend proefpersonen hadden deelgenomen. Uit de meeste onderzoeken bleek dat prestaties inderdaad positief samenhangen met de mate waarin iemand voor die prestatie heeft getraind. Maar gerichte training verklaart maar 12% ervan. Gericht oefenen had het grootste effect op prestaties in gamen, muziek en sport en verklaart respectievelijk 26, 21 en 18% van de variantie. Voor prestaties in opleiding (4%) en beroep (1%) doet training er vrijwel niet toe.
Ook de methode van dataverzameling maakte uit. Werd de respondenten gevraagd terug te blikken op hoe hard ze voor een prestatie hadden getraind, dan waren de uitkomsten gunstiger dan als ze een dagboek moesten bijhouden. Ook hoe prestaties werden gemeten, was van belang; werden die afgemeten aan het al dan niet deel uitmaken van een team, dan verklaarde gerichte training een groter deel van de variantie dan bijvoorbeeld het oordeel van experts als criterium.
Gericht oefenen bepaalt dus wel deels het prestatieniveau, maar voor een veel groter deel niet. Leeftijd, algemene intelligentie en specifieke talenten kunnen wel eens veel belangrijker zijn, aldus de onderzoekers. (ID)
Bron: Mancamara, B.N. et al. (2014). Deliberate practice and performance in music, games, sports, education, and professions: A meta-analysis. Psychological Science. DOI: 10.1177/09556797614535810
