Onderzoekers aan onder meer de University of Wisconsin-Madison gingen na welke van de twee handelingsmogelijkheden – helpen of straffen – het sterkst met compassie verbonden is. Ze lieten 260 mensen meedoen aan het Helpspel en het Strafspel. Daarbij kregen de deelnemers beschikking over een som geld en keken ze online naar een interactie tussen twee personen waarvan er eentje een geldbedrag deelde met iemand anders en daarbij zichzelf een onevenredig groot deel toeschoof. Bij het Helpspel konden deelnemers kiezen tussen niks doen of eigen geld aan de minder bedeelde geven; bij het Strafspel tussen niks doen of eigen geld inzetten om geld bij de graaier weg te halen.
Deelnemers die eerder hadden aangegeven een grote empathie met slachtoffers te hebben, bleken naarmate ze hun empathie hoger ingeschaald hadden, ook vaker wel hulp aan het slachtoffer te bieden, maar de dader niet te straffen. Mensen die de dader wel straften, waren daar genadelozer in naarmate ze hun eigen empathie lager hadden ingeschaald. In een vervolgonderzoek boden de onderzoekers 41 deelnemers een training aan. De helft volgde een meditatiecursus gericht op het cultiveren van compassie. Om de mogelijkheid uit te sluiten dat elke willekeurige emotietraining hetzelfde effect heeft als compassietraining kreeg de andere helft een Reappraisal-programma aangeboden, bedoeld om negatieve gevoelens, verbonden aan een gebeurtenis uit het eigen leven, te reduceren.
Beide groepen deden twee weken lang dagelijks een halfuur oefeningen. De mensen die een compassietraining gedaan hadden, bleken erna in het Helpspel meer geld aan slachtoffers te geven dan de deelnemers aan de Reappraisal-cursus. Beide trainingen hadden geen effect op strafgedrag. Blijkbaar is compassie in relatief korte tijd te trainen en zijn meelevende mensen minder geneigd tot vergelding dan hun minder empathische soortgenoten. (EdJ)
Bron: Weng, A. et al. (2015). The Role of Compassion in Altruistic Helping and Punishment Behavior. Plos One, DOI: 10.1371/journal.pone.0143794
