Lange tijd was ik gz-psycholoog en werkte ik vooral in de oncologie. Ik werkte volgens het protocol en hielp herstelde kankerpatiënten terugkeren naar hun gewone leven.
Maar op een dag kwam een cliënte bij mij met de mededeling dat ze uitzaaiingen had. Daardoor viel ze niet meer in het protocol. Ik voelde me ongelofelijk onthand, hiermee omgaan had ik niet geleerd.
Het gevoel dat ik niet was opgeleid voor wat ik tegenkwam, kreeg ik vaker. Zoals met een cliënt met een meervoudig gehandicapt kind. Hij worstelde met problemen en ik vroeg: hoe is het voor u, met zo’n kind dat veel zorg nodig heeft? Het moet toch een teleurstelling voor u geweest zijn. Maar de man was heel gelovig – mijn praktijk in Zwolle zit op de rand van de Biblebelt – en
