Waarom heb je ervoor gekozen een bestuursjaar bij SPS-NIP te gaan doen?
‘Eigenlijk stond het niet helemaal op de planning. Ik had een soort tussenjaar genomen waarin ik nog allemaal specialisatievakken wilde volgen, om uit te vogelen welke kant ik nu op wilde. Eigenlijk vond ik alle vakken leuk, behalve misschien statistiek, haha. En daarnaast had ik dan een functie in het stedelijk bestuur van SPS-NIP in Leiden willen vervullen. Maar toen ik daarop solliciteerde, kreeg ik te horen dat het landelijk bestuur wel interesse had in mij. Wat zou betekenen dat ik een fulltime functie zou gaan vervullen… Daar moest ik even over denken, want dan kon ik die extra vakken wel vergeten. Uiteindelijk besloot ik er toch voor te gaan. Want hoe kun je er nu beter achter komen wat je wilt doen dan door te werken bij een organisatie die studenten bij dat soort vragen wil helpen. En ik ben blij met mijn keuze, als mis ik studeren soms wel.’
Hoe bevalt je bestuursjaar?
‘Het is erg druk, maar daar maak ik het ook zelf naar. Ik zeg altijd dat ik een burger ben met een studentenleven, haha. Ik werk vijf dagen van negen tot vijf, maar ik lig nooit om tien uur in mijn bed. Vrijdags werk ik altijd in een praktijk, ik volg nog twee vakken, zit bij een studentenvereniging en hockey in teamverband. Slapen doe ik dus niet zo veel. Wat ik vooral heb geleerd van dit bestuursjaar tot nu toe is dat je met iedereen op andere manieren moet samenwerken. Zowel met besturen als individuen. Als stedelijkbestuurcoördinator werk ik natuurlijk samen met verschillende bestuursleden en die zijn allemaal anders. De ene voorzitter heeft behoefte aan duidelijke opdrachten, terwijl de ander meer ruimte nodig heeft en gewoon steun of een sparringpartner.’
Waar kunnen we jou altijd voor wakker maken?
‘Sporten! Een rondje hardlopen, hockey, of gewoon een work-out. Zeker met mijn drukke leven is het een fijne uitlaatklep. Of voor aardbeien.’
Wat zijn je toekomstplannen?
‘Ik wil denk ik twee masters gaan volgen: klinische psychologie en economic and consumer psychology. Het is zonde om je maar in één ding te verdiepen, en twee masters kunnen je blik verbreden. Bij de een ga ik van alles leren over reclame en overtuigen. Die kennis kan ik vast ook in het veld van de klinische psychologie toepassen. Al heb ik wel gemerkt, sinds ik nu een tijdje werk als praktijkondersteuner in een praktijk, dat het zorgsysteem en met name de zorgverzekeringen je als psycholoog tegenwerken. Ik denk dat ik daardoor niet snel in de gezondheidszorg ga werken. Daarnaast weet ik door mijn bestuursjaar dat van negen tot vijf grotendeels achter de computer zitten ook niets voor mij is. Dus misschien dat ik wel als projectleider aan de slag wil, of als consultant, ik wil hoe dan ook iets nuttigs doen. En omdat er zoveel mogelijkheden zijn, heb ik wel vertrouwen in dat het goed komt.’
