Zelf ben ik geen klinisch psycholoog, maar als relatieve buitenstaander valt me de laatste maanden op dat het in de ggz voor wat betreft het meten van behandeluitkomsten in het kader van Routine Outcome Monitoring (ROM) er niet altijd even relaxed aan toe gaat. In een extra lange Forumdiscussie licht Edwin de Beurs toe waarom het een goed initiatief is ROM te gebruiken om zorg te benchmarken. Philippe Delespaul en Wim Cnubben leggen uit waarom dat nu juist geen goed idee is. Angélique Cramer constateert dat voor- en tegenstanders van ROM het in principe eens zijn: de zorgkosten zijn enorm en het lijkt zinnig in kaart te brengen welke instellingen goed presteren en welke minder. Zal navolging van haar voorstel een hoop onnodige stress in het veld kunnen voorkomen? ‘Onderzoekers die bezig zijn met de benchmarking mogen niet opgejut worden door partijen met (deels) andere – bijvoorbeeld commerciële en/of financiële – belangen, en moeten zich vrij voelen om niet met quick fixes te komen maar middels een langzaam maar zeker, methodisch en trial-and-error proces te komen tot goede en eerlijke benchmarking.’
Wie nog een vakantieboek zoekt, zou de Tractatus Logico- Philosophicus van Ludwig Wittgenstein kunnen overwegen. Trakteerde ik ooit een kalverliefde die me verliet voor een buitenlandse vakantieliefde op zijn uitspraak Die grenzen meiner Sprache bedeuten die Grenzen Meiner Welt, de zin die columnist Denny Borsboom treft, beneemt mij als volwassen man nu ook de adem: De wereld is alles wat het geval is. Hoe dan ook, namens iedereen die bij De Psycholoog betrokken is, wens ik u een langdurende stressloze zomer toe, gelijk een zebra.
