Tekortkomingen van een categoriaal systeem
Gestandaardiseerde classificatiesystemen pogen al tientallen jaren de psychiatrische stoornissen in ons geestelijke gezondheidsstelsel te definiëren. De Diagnostic and Statistic Manual of Mental Disorders (5e editie, DSM-5; American Psychiatric Association (APA), 2013) en de International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems (10e revisie, ICD-10; World Health Organization, 2010) zijn internationaal het meest bekend.
Een belangrijk voordeel van de DSM-5 is dat het de internationale spraakverwarring over psychiatrische stoornissen drastisch heeft verminderd. Sinds haar introductie heeft de DSM sterk bijgedragen aan het ontwikkelen van een gemeenschappelijke internationale taal om psychiatrische stoornissen te definiëren en conceptualiseren. Opvallend genoeg zijn binnen het veld van de psychologische testdiagnostiek nog geen vergelijkbare stappen gezet. Tot op heden is er namelijk geen internationale standaard voor het gebruik van psychologische testen die de definitie van een specifiek symptoom, zoals vermeld in de DSM-5, als startpunt nemen en dit symptoom valide en betrouwbaar meten. De overgrote meerderheid van