Log in
Van verschillende kanten ligt de ggz onder vuur. Medewerkers klagen over een te hoge werkdruk en toenemende bureaucratie, terwijl patiënten en verwijzers de ggz ontoegankelijk en onvoldoende transparant noemen. Staan in het recent verschenen boek Goede GGZ! de oplossingen voor deze problemen? Driekwart van de ruim zeshonderd bezoekers op het gelijknamige congres, dat 17 maart plaatsvond in de Jaarbeurs in Utrecht, laten via hun mobiel weten dat dat voor hen nog maar de vraag is.
Annemarie Huiberts

Hoogleraar Psychiatrische Epidemiologie aan de Universiteit Maastricht Jim van Os is blij dat slechts een kwart van de aanwezigen achter zijn ideeën staat. Hier valt winst te behalen. Van Os is, net als de twee volgende keynote sprekers Philippe Delespaul en Wilma Boevink, co-auteur van het boek Goede GGZ!. Soepel beweegt hij zich op het vierkante podium midden in de witte Polarzaal. Rondom het hele podium staan stoelen opgesteld; de slides worden op alle muren geprojecteerd zodat iedereen ze kan zien. ‘Everybody wants to innovate, nobody wants to change’, lees ik in viervoud. Maar ondanks de weerstand tegen verandering is die volgens Van Os in de ggz heel hard nodig. Dat komt omdat in het huidige systeem iedereen met één-op-éénzorg wordt behandeld. In een onuitputtelijke markt – jaarlijks heeft een kwart van de Nederlanders een psychische stoornis – gaat dat ten koste van de patiënten met de meest ernstige stoornissen. Daarom pleit Van Os voor een landelijke, gratis eCommunity