Artikelen / 04/12/2020

Forum

Leren van fouten

Geen reacties
Log in
‘Het is een geliefd onderwerp van auteurs en regisseurs’, schrijft cognitief gedragstherapeut Ingrid Candel in het voorwoord van haar deze maand te verschijnen boek Tot hier en niet verder. Maar seksuele relaties tussen zorgverleners zoals huisartsen, fysiotherapeuten, haptonomen, verpleegkundigen en psychologen en hun cliënten komen niet alleen in films voor. ‘Dit soort relaties is realiteit,’ stelt Candel. Zij kan erover meepraten, gezien haar autobiografische boek. Een fragment plaatsen we hier als forumstuk. Henk Geertsema reageert.
Ingrid Candel, Henk Geertsema

In 2016, toen ik werkzaam was als psycholoog, kreeg ik een relatie met een cliënt. Ik werkte op dat moment in een kliniek, was niet gelukkig met de relatie die ik had en werkte hard. Dat mijn relatie niet lekker liep en dat ik me op mijn werk stortte, had met elkaar te maken, besef ik nu. Ook weet ik nu dat de omstandigheden van toen me vatbaar hebben gemaakt voor de liefde die opbloeide tussen de cliënt en mij. Er waren signalen, maar ik pikte ze niet op, omdat ik simpelweg niet wist dat het waarschuwingstekens waren. Ik had niet door dat het uitlopen van mijn sessies en het extra tijd besteden aan de cliënt, tekens aan de wand waren. Sterker nog, ik was ervan overtuigd dat het goed was wat ik deed. Nu, vier jaar later, weet ik zo veel meer dan toen. Ik heb gelezen, met anderen gesproken en aan mezelf gewerkt. Een groot deel