We gaan twee locaties bezoeken voor intensieve zorg. Gz-psycholoog Theo Smit legt alvast uit wat we kunnen verwachten. Af en toe gaat een van zijn telefoons. Omdat Smit veel tussen locaties reist, heeft hij geen eigen kamer, zijn auto is vaak zijn kantoor.
Eerst gaan we naar een boerderij waar cliënten met een verstandelijke beperking wonen en werken. Wat we ons daarbij moeten voorstellen, wordt meteen duidelijk. Bij het hek houdt een cliënt ons staande. ‘Ik heb eerst een korte broek aangetrokken en toen een lange,’ zegt de man. ‘Maar dat ging niet, ik was het niet meer gewend hè? En toen heb ik het opnieuw gedaan: eerst de korte broek en toen de lange broek en nu is het gelukt.’
Theo glimlacht. ‘Hallo,’ zegt hij. ‘Hoe gaat het? Jij was toch ooit timmerman?’
De man knikt. Dat is hij nog steeds.
‘Nou,’ lacht Smit, ‘dan
