Ik had, toen ik begon, alleen nog geen idee wat ik dan wel als specialisatie zou kiezen. Ik wilde hulpverlener worden, en vond ontwikkelingspsychologie interessant, dus koos ik in het tweede jaar voor Kind en Jeugd. Ik heb er nooit spijt van gehad. Natuurlijk spreekt het ene vak je meer aan dan het andere, maar over het geheel genomen vind ik het een superleuke studie. Ik loop vooral warm voor vakken die een brug slaan tussen de klinische praktijk en het onderzoek dat op dat gebied is gedaan. Want mensen helpen is natuurlijk prachtig, maar ik vind het wel belangrijk dat therapieën wetenschappelijk onderbouwd zijn.
Promoveren
Ik doe daarom nu een onderzoeksmaster, Development and Socialisation in Childhood and Adolescence. Een hele mond vol, ja. Dat ik onderzoek zo boeiend zou vinden, had ik eerder niet kunnen bedenken. Toen ik aan mijn studie begon, had ik het idee: oké, ik word dus hulpverlener. Ik dacht dat een studie
