De bewijskracht van sociaalwetenschappelijk onderzoek is nog te mager. In de literatuur wemelt het van kleine, niet-repliceerbare effecten, vastgesteld bij hoogopgeleide proefpersonen uit westerse landen. Om dit te verbeteren, willen de onderzoekers gaan werken met een bewijsladder, geïnspireerd op het benchmarksysteem van de NASA. De NASA evalueert de kwaliteit van het beschikbare bewijs voor nieuwe toepassingen met een cijfer tussen de 1 en 9. Een Technology Readiness Level (TRL) van 9 betekent in de ruimtevaart dat er gevlogen kan worden, een Evidence Readiness Level (ERL) van 9 binnen de gedragswetenschap dat een oplossing met succes maatschappelijk kan worden toegepast. De huidige oplossingen voor maatschappelijke problemen zijn vaak niet meer dan een goed onderbouwde gok (ERL 3). Deze oplossingen zullen eerst in verschillende omgevingen moeten worden gerepliceerd. Daarvoor moeten gedragswetenschappers op grote schaal gaan samenwerken, precies zoals genetici dat de afgelopen jaren met succes hebben gedaan. De Psychological Science Accelarator is een club wetenschappers die meer betrouwbare kennis wil genereren door afzonderlijke databestanden samen te voegen. Maar door problemen rondom generaliseerbaarheid en validiteit is het ook voor hen nog te vroeg om mee te praten over beleidskwesties.
Bron: IJzerman, H. et al. (2020). Use caution when applying behavioural science to policy. Nature Human Behaviour, doi.org/10.1038/ s41562-020-00990-w
Beeld: Brian A Jackson/shutterstock.com
