Wij Nederlanders zijn één van de meest genotzuchtige volkeren binnen Europa. Voor XTC- en speedgebruik ontvingen we het afgelopen jaar de gouden medaille en ook op het vlak van cocaïnegebruik laten we onszelf niet onbetuigd (Trimbos, 2016). Uiteraard eist dat voor een gedeelte van de gebruikers zijn tol. Zij raken verslaafd en wenden zich tot een verslavingskliniek in de hoop van hun probleem af te komen.
Is een dergelijk hedonistisch volk wel in staat om op constructieve wijze de seksuele arena te betreden? Het lijkt erop van niet, als we kijken naar de stijgende aantallen cliënten die zich in de laatste jaren bij de verslavingsklinieken hebben aangemeld omdat hun consumptie van seks out of control was (Goodman, 1990; Rosenberg, Carnes & O’Connor, 2014). Toch blijven de aanmeldingen voor seksverslavingsproblematiek achter op die van bijvoorbeeld middelenverslaving. Dat kan wijzen op een lagere prevalentie, maar eerder moet er gedacht worden aan een groter stigma voor zowel mannen als vrouwen om zich niet
