‘Soms maak je een uitvaart mee waarvan je kunt zien dat de uitvaartbegeleiders – ik zeg het voorzichtig – het al heel vaak hebben gedaan,’ zegt uitvaartregisseur Hans Scheerder. De eerste keer dat hij zijn huidige beroep overwoog, was toen hij zo’n uitvaart bijwoonde van de vader van een vriend. De plechtigheid was kort, klinisch en afstandelijk en je kwam niets over de overledene te weten, hoewel het een kleurrijk man geweest was.
Dat kon beter, wist Scheerder. ’s Avonds op de bank maakte hij van de weeromstuit met zijn vrouw een draaiboek voor hun eigen uitvaart. De jaren erna had hij vergelijkbare ervaringen met afstandelijke plechtigheden, maar hij zag ook dat een uitvaart heel indrukwekkend kon zijn. Toen hij door een reorganisatie op straat kwam te staan, was de keuze snel gemaakt en richtte hij een uitvaartonderneming op.
Hij neemt ruim de tijd voor de nabestaanden. Door zich ‘uitvaartregisseur’ te noemen, legt hij er de nadruk op dat hij mensen
