Log in
Ik heb me altijd betrokken gevoeld bij mensen die anders leven, anders denken of anders zijn. Misschien heeft dat te maken met het feit dat ik opgroeide met een broer die op jonge leeftijd de diagnose multiple sclerose kreeg. Ik ben met hem opgegroeid en zag hoe zijn wereld steeds kleiner werd. Ik bewonderde zijn levensinstelling, hij was altijd gefocust op wat hij nog wel kon. Tegelijkertijd zag ik hoe de omgeving op hem reageerde. Vaak werd er over hem gepraat en niet met hem. De omgeving beschouwde hem steeds meer als gehandicapte, terwijl hij voor mij gewoon mijn broer was. In een restaurant bijvoorbeeld, als de ober de bestelling opnam, vroeg hij ons wat mijn broer wilde eten. Dan zei ik: “Dat zou ik hem zelf vragen!” Daar reageerde zo’n ober doorgaans goed op. Het is vaak geen onwil, maar onhandigheid.
Geertje Kindermans, Hedda van ’t Land

­Niet standaard

Verder ben ik getrouwd met een vrouw en we hebben samen een dochter. Ik val daardoor niet in het standaardsjabloon en dat heeft me eigenlijk veel opgeleverd. Het heeft me autonoom en weerbaar gemaakt en zorgt dat ik begrip en compassie heb voor mensen die anders denken, anders leven of kwetsbaar zijn.

In mijn loopbaan heb ik ook een aantal keer bewust omgevingen opgezocht waar ik zelf een buitenstaander ben. Zo ging ik naar Engeland, Madrid en de VS. Ik voel me als een vis in het water als ik in een nieuwe context zit.

Na de middelbare school ging ik een jaar aan de slag in Engeland in een internaat voor uit huis geplaatste meisjes. Het was gevestigd in een groot en donker gebouw, verscholen achter een dikke haag. Toen ik aanbelde, deed een non open, het leek wel een scène uit The Sound of Music. Als begeleidster was ik er verantwoordelijk voor het