Plots behoorde je als werknemer bij één van de volgende drie categorieën. Of je had een essentieel beroep, of je werkte voortaan vanuit huis, of je verloor (tijdelijk) je baan. De wereldwijde gezondheidscrisis vergde van iedereen grote aanpassingen. Van leidinggevenden werd verwacht dat zij te midden van alle onzekerheid een herkenbare visie zouden formuleren. Thuiswerkers stonden voor de uitdaging volledig te gaan functioneren in virtuele teams. HR-professionals moesten bedenken hoe zij prestaties van werknemers op afstand konden gaan beoordelen.
Behalve een andere manier van werken bracht de pandemie ook een groter risico op psychische klachten met zich mee: burn-out, piekergedrag, eenzaamheid, middelenmisbruik. En omdat de negatieve gevolgen van COVID-19 niet alle groepen in dezelfde mate treffen, is de verwachting dat deze gezondheidscrisis net als de economische crisis uit 2008 zal leiden tot een grotere sociale ongelijkheid. Veel vragen rondom COVID-19 zijn nog onbeantwoord. Hoe kunnen organisaties het beste hun regels aanscherpen en weer versoepelen ten tijde van een crisis? Hoe moeten organisaties interacties tussen thuiswerkende collega’s bevorderen? Gelukkig komen de onderzoekers ook al met wat wetenschappelijk onderbouwde tips. Zo kunnen thuiswerkers overgangsrituelen creëren die de grens tussen werk en privé markeren.
Bron: Kniffin, K.M. et. al. (2020). COVID-19 and the workplace: Implications, issues and insights for future research and action. American Psychologist, doi 10.1037/amp0000716.supp.
Beeld: Ilona Titova/shutterstock.com
