Sinds de replicatiecrisis in de sociale wetenschappen gelden er strengere eisen voor wetenschappelijk onderzoek. Allereerst moeten steekproeven voldoende groot zijn, en daarnaast moeten onderzoekers hun analyseplan voortaan vooraf laten registreren. Twee Canadese wetenschappers wilden weten in hoeverre geluksonderzoek inmiddels aan deze criteria voldoet. Ze concentreerden zich op vijf populaire geluksstrategieën: dankbaarheidsoefeningen, sociaal contact, mediteren, bewegen, en tijd doorbrengen in de natuur. In totaal werden ruim 500 studies naar deze strategieën verricht, maar de kwaliteit ervan is nog steeds ondermaats. Het aantal studies dat aan beide kwaliteitscriteria voldoet is op de vingers van één hand te tellen; 57 studies voldoen aan een van beide criteria.
Op basis van deze studies concluderen de onderzoekers dat er solide bewijs is voor het positieve effect van dankbaarheidsoefeningen op welbevinden. Ook staat inmiddels vast dat het maken van een praatje en extravert gedrag bevorderlijk zijn voor een goed humeur. Maar voor mediteren, bewegen, en tijd doorbrengen in de natuur is het bewijs nog onvoldoende. Deze drie geluksstrategieën zijn voortijdig onder de aandacht van het grote publiek gebracht, en zouden alsnog langs een strenge wetenschappelijke meetlat moeten worden gelegd.
Bron: Folk, D. & Dunn E. (2023). A systematic review of the strength of evidence for the most commonly recommended happiness strategies in mainstream media. Nature Human Behaviour, doi 10.1038/s41562-023-01651-4
Beeld: Shutterstock
