Nederlandse gedragsgenetici onderzochten de invloed van de intelligente lockdown op de kwaliteit van leven van ruim achtduizend gezinnen uit het Nederlandse Tweelingen Register. Het gemiddelde rapportcijfer dat mensen hun leven gaven daalde van een dikke zeven in de periode voor de pandemie naar een krappe zeven in de maanden april-mei 2020. Opvallend was dat relatief veel mensen die hun leven voor de pandemie een onvoldoende gaven, hun leven tijdens de lockdown positiever gingen beoordelen. Mogelijk vergeleken deze mensen zichzelf met anderen die er slechter aan toe waren dan zijzelf: mensen met een covid-infectie.Hoewel je zou verwachten dat de levens van mensen door de beperkende lockdownmaatregelen meer op elkaar gingen lijken, bleek het tegenovergestelde waar. De verschillen in welbevinden tussen mensen namen door unieke omgevingsfactoren fors toe. De lockdown-maatregelen hebben dus op iedereen een andere uitwerking gehad. Een ander opvallend resultaat was dat de unieke omgevingsfactoren die het welbevinden vóór de pandemie beïnvloeden weinig overeenkomst vertoonden met de omgevingsfactoren tijdens de pandemie. Onder normale omstandigheden zijn blijkbaar andere factoren belangrijk voor het welbevinden dan tijdens een crisis; helaas kunnen de onderzoekers nog niet zeggen welke.
Bron: Van de Weijer, M.P. et al. (2022). Genetic and environmental influences on quality of life: the COVID-19 pandemic as a natural experiment. Genes, Brain and Behavior, doi.org/10.1111/gbb.12796.
Beeld: Kirill Neiezhmakov/Shutterstock.com
