Log in
De smartphone met al zijn toepassingen is enorm verslavend. Daarvoor waarschuwt de Amerikaanse sociaal psycholoog Adam Alter en schreef er een boek over. Wat is er zo anders aan deze technologie, hoe maken ontwikkelaars games onweerstaanbaar en hoe kunnen we ons ertegen wapenen? ‘Ik ben nooit begonnen aan World of Warcraft, dat durf ik niet. Ik ken mezelf goed genoeg om te weten dat het gevaarlijk voor me is.’
Geertje Kindermans

Ooit zette ik Candy Crush op mijn telefoon. Eigenlijk vond ik het een stom spelletje, maar het was nooit meer erg om te wachten op of te zitten in een vertraagde trein, want de tijd vloog voorbij. Alleen speelde ik het ook wel eens als ik eigenlijk iets beters te doen had. Ik vond het niet eens leuk. Uiteindelijk gooide ik het van mijn mobiel en iPad af.

Onlangs ging ik een weekje weg. Op zoek naar een leuk restaurant raadpleegde ik TripAdvisor. Ik vond een leuke plek en reserveren ging verbazingwekkend makkelijk. De dag erna kreeg ik een mailtje: of ik een recensie wilde schrijven. Dat deed ik met plezier, het was een leuke avond geweest. Daarna kreeg ik weer een mailtje. Ik had 220 punten gehaald. Nog tachtig punten en ik zou ‘niveau-1-bijdrager’ worden. Ik reserveerde bij een andere restaurant. Omdat ik via TripAdvisor had gereserveerd, kreeg ik vijftig procent korting op het eten. Ook die tent recenseerde