Promovenda Jessica Alleva pleit er in haar bijdrage voor dat het innemen van een functioneel perspectief leidt tot een beter begrip van het lichaamsbeeld alsook tot meer inzicht in hoe een eventueel negatief lichaamsbeeld zou kunnen worden verbeterd. Bij zo’n perspectief heeft plastisch chirurg Erik Laban wellicht baat. In de onvolprezen rubriek Ieder Mens Doet Aan Psychologie bekent Laban dat hij bang is voor mensen met een body dysmorphic disorder; zo eenvoudig zijn die namelijk niet te herkennen, terwijl hij ook weet dat zulke patiënten van een operatie niet gelukkiger worden – ook voor hem persoonlijk derhalve een lichaam-geestprobleem.
Uit het empirisch onderzoek van Hanneke van de Vijfeijke en collega’s blijkt dat een goede lichamelijke gezondheid en een actieve copingstijl het werkvermogen van oudere werknemers stimuleren – een typische illustratie van mens sana in corpore sano. En Els Plooij, verbonden aan de NIP-sectie Lichaamsgericht Werkend Psychologen, licht in haar artikel, dat op de redactie met open armen is ontvangen, toe hoe zij in haar praktijk te werk gaat. Wanneer is aanraken als psychologische interventie geoorloofd en wanneer is die interventie juist taboe bij de catharsis van lichaam-geestproblemen?
Psychologen werkzaam voor het instituut voor Mensenrechten en Medisch onderzoek (iMMO) komen met heftige lichaam-geestproblematiek in aanraking, zo blijkt uit de geëngageerde bijdrage van redacteur Jeroen van Goor. Daar waar de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) aanvragen van asielzoekers puur juridisch bekijkt en afhandelt, onderzoeken de psychologen van iMMO of trauma’s ten gevolge van geweld oorzaak zijn voor het vastlopen van asielprocedures – om zo een bijdrage te leveren aan een zo zuiver mogelijke asielprocedure. Dat is psychologie waar de wereld een klein beetje beter van wordt, en dat verdient een hele warme collegiale hug!
