De Self-Report Symptom Inventory (SRSI)

Een instrument voor klachtenoverdrijving
06/07/2018
Harald Merckelbach
Geen reacties
hoofdpijn
Issue 7

Samenvatting

De Self-Report Symptom Inventory (SRSI) as a measure of symptom exaggeration. H. Merckelbach, T. Merten, B. Dandachi-Fitzgerald & I. Boskovic To further test the psychometric qualities of the Self-Report Symptom Inventory (SRSI), we carried out an experiment with honest controls (n=51), participants instructed to feign pain symptoms (n=54), and participants instructed to feign post-traumatic stress symptoms (n=53). All were students and the instructed feigners among them were asked to exaggerate their symptoms in a clever way. Overall, results were well in line with those that been obtained with the German version of the SRSI Cronbach alpha’s for scales and subscales were high (all alpha’s 0.80), and the cut-offs for over-reporting pseudosymptoms – 6 as a screening and 9 as a conservative cut score – yielded false positive percentages below 10%, while sensitivities varied – depending on type of feigning instructions and cut-points – between 48% and 83%. Most importantly, our data indicate that the subscales are differentially sensitive to the type of psychopathology that feigners want to exaggerate and that the so called ratio index is an informative parameter signaling indiscriminant symptom endorsement.

1807 Weergaven
0 Downloads
  • Samenvatting
  • Inleiding
  • Alternatief voor de SIMS
  • Hoofdschalen, subschalen en afkappunten
  • Pseudosymptomen: vooronderzoek
    • Experimentele simulanten
  • Resultaten
    • Receiver Operating Characteristics (ROC)
  • Discussie
  • Referenties
  • Literatuurlijst
  • Over de auteur
Log in
Sommige patiënten overdrijven hun klachten. Vaak wordt dat verschijnsel volledig onder de noemer van malingeren geschaard, maar dat is niet terecht. Malingeren veronderstelt dat iemand klachten uit de duim zuigt om zo een financieel of juridisch voordeel in de wacht te slepen.

Inleiding

Zoiets komt zeker voor, maar patiënten kunnen ook om andere redenen een overdreven voorstelling van hun klachten geven. Ze kunnen bijvoorbeeld klachtenlijsten slordig invullen en dat kan torenhoge scores opleveren (Meyer et al., 2013)13. Wat ook de oorzaak, het is belangrijk dat de diagnosticus klachtenoverdrijving onderkent en met zoveel woorden benoemt. Want als klachtenoverdrijving onopgemerkt blijft, kan het leiden tot een verkeerde inschatting van wat de patiënt mankeert (Kirkwood et al., 2012; Merckelbach et al., 2014)59.

Twee verdere opmerkingen zijn op hun plaats. Om te beginnen: buiten het strafrecht vormen patiënten die klachten overdrijven weliswaar een minderheid, maar het is geen verwaarloosbaar kleine groep. Zo vonden Dandachi-FitzGerald et al. (2011)3 in hun onderzoek onder ggz-patiënten die waren verwezen voor psychodiagnostiek, dat zo’n 20% van hen een overmaat aan pseudosymptomen aankruiste op de Structured Inventory of Malingered Symptomatology (SIMS; zie onder). Bij patiënten van algemene ziekenhuizen varieerde dat percentage

Literatuurlijst

  1. Dandachi-FitzGerald, B., Merckelbach, H. & Ponds, R.W. (2017). Neuropsychologists’ ability to predict distorted symptom presentation. Journal of Clinical and Experimental Neuropsychology, 39, 257-264.
  2. Dandachi-FitzGerald, B., Ponds, R.W.H.M. & Merten, T. (2013). Symptom validity and neuropsychological assessment: A survey of practices and beliefs of neuropsychologists in six European countries. Archives of Clinical Neuropsychology, 28, 771–783
  3. Dandachi-FitzGerald, B., Ponds, R.W., Peters, M.J. & Merckelbach, H. (2011). Cognitive underperformance and symptom over-reporting in a mixed psychiatric sample. The Clinical Neuropsychologist, 25, 812-828.
  4. Institute of Medicine. (2015). Psychological testing in the service of disability determination. Washington DC: The National Academy Press.
  5. Kirkwood, M.W., Yeates, K.O., Randolph, C. & Kirk, J.W. (2012). The implications of symptom validity test failure for ability-based test performance in a pediatric sample. Psychological Assessment, 24, 36-45.
  6. Merckelbach, H. (2017). Intuïtie maakt meer kapot dan je lief is. Amsterdam: Prometheus.
  7. Merckelbach, H.L.G.J., Giesbrecht, T.M., Jelicic, M. & Smeets, T. (2010). Kretenzers in surveys: het probleem van onzorgvuldige respondenten. Tijdschrift voor Psychiatrie, 52, 663-669.
  8. Merckelbach, H., Koeyvoets, N., Cima, M. & Nijman, H. (2001). De Nederlandse versie van de SIMS. De Psycholoog, 36, 586-591.
  9. Merckelbach, H., Langeland, W., de Vries, G. & Draijer, N. (2014). Symptom overreporting obscures the dose–response relationship between trauma severity and symptoms. Psychiatry Research, 217, 215-219.
  10. Merckelbach, H., Rooijakkers, I., Dandachi-Fitzgerald, B. & Niesten, I. (2016). Op een symptoomvaliditeitstest presteert de patiënt normaal: Wat nu? Tijdschrift voor Neuropsychologie, 11, 264-273.
  11. Merten, T., Giger, P., Merckelbach, H. & Stevens, A. (2018). Das Self-Report Symptom Inventory (SRSI). Handbuch. Göttingen: Hogrefe.
  12. Merten, T., Merckelbach, H., Giger, P. & Stevens, A. (2016). The Self- Report Symptom Inventory (SRSI): A new instrument for the assessment of distorted symptom endorsement. Psychological Injury and Law, 9, 102-111.
  13. Meyer, J.F., Faust, K.A., Faust, D., Baker, A.M. & Cook, N.E. (2013). Careless and random responding on clinical and research measures in the addictions: A concerning problem and investigation of their detection. International Journal of Mental Health and Addiction, 11, 292-306.
  14. Van Egmond, J. & Kummeling, I. (2002). A blind spot for secondary gain a³ ecting therapy outcomes. European Psychiatry, 17, 46-54.
  15. Van Impelen, A., Merckelbach, H., Jelicic, M. & Merten, T. (2014). The Structured Inventory of Malingered Symptomatology (SIMS): a systematic review and meta-analysis. The Clinical Neuropsychologist, 28, 1336-1365.
  16. Wientjes, C.J.E. & Grossman, P. (1994). Overreactivity of the psyche or the soma? Interindividual associations between psychosomatic symptoms, anxiety, heart rate, and end-tidal partial carbon dioxide pressure. Psychosomatic Medicine, 56, 533–540.
  17. Young, G. (2015). Malingering in forensic disability-related assessments: Prevalence 15±15%. Psychological Injury and Law, 8, 188-199.