Peter Greeven werd als student lid van het NIP. ‘Dat was toen vanzelfsprekend’, vertelt hij. ‘Ik voelde me trots dat ik deel uitmaakte van een grote familie van psychologen en me met hen mocht verbinden.’ Greeven studeerde af in de arbeid en gezondheid en als klinisch psycholoog aan de Universiteit Utrecht.
Hij promoveerde op persoonlijkheidsveranderingen bij tbs-gestelden. Vervolgens ging hij als behandelaar in de forensische psychologie aan de slag en was hij medeoprichter van het Expertisecentrum Forensische Psychologie (EFP). Medio jaren ’90 werd Greeven voorzitter van de sectie Forensische psychologie. De sectie was toen onder meer betrokken bij het verbeteren van de zorg voor tbs’ers door samenwerkingen tussen instellingen te bevorderen en richtlijnen op te stellen. Greeven: ‘Aanvankelijk had iedere instelling zijn eigen behandelplan. De richtlijnen zorgden ervoor dat de behandeling werd toegespitst per doelgroep en meer inspeelde op wat individuen nodig hadden.’
In 2005 werd Greeven hoofd Behandelzaken en klinisch psycholoog bij Novadic-Kentron, een behandelinstelling voor verslavingszorg en forensische psychiatrie. Rond 2007 richtte hij samen met een aantal hoogleraren en behandelaren de sectie Verslavingspsychologie op waar hij nog altijd voorzitter van is. ‘Psychologen binnen het werkveld van de verslavingszorg waren nog niet verenigd of georganiseerd.’ Ook deze sectie hield zich onder meer bezig met het opstellen van richtlijnen. Daarnaast werden er in samenwerking met de RINO’s modulen verzorgd binnen de opleidingen gericht op verslavingspsychologie, waar daar eerst geen aandacht voor was. ‘De zichtbaarheid van de psychologen binnen de verslavingszorg is ook fors verbeterd. We zitten namens het NIP aan tafel bij onder meer de Nederlandse Zorgautoriteit, de Nederlandse ggz en AKWA, praten mee over de bekostigingsstructuur en nemen duidelijk stelling in als het gaat over non-evidence based behandelmethoden.’
Waar zijn enorme drive vandaan komt? ‘Voor mij is het altijd vanzelfsprekend geweest me in te zetten voor de beroepsgroep. Ik vind het daarnaast bevredigend werk en interessant om na te denken over vraagstukken van hoger niveau en buiten de spreekkamer. Ook heb ik me altijd beziggehouden met zowel de praktijk, bestuur als wetenschap en krijg ik energie van het overbruggen van die disciplines. Tot slot vind ik ook dat als je meebeslist als bestuurder, bijvoorbeeld over bekostigen of beleid, je moet weten waar het over gaat en voldoende kennis van de praktijk moet hebben.’
De sectie verslavingspsychologie noemt Peter Greeven ‘de drijvende en verbindende kracht, en ons geweten binnen de sectie.’ Volgens Monique Rook, directeur NIP, zijn er niet veel leden zoals hem die zich zo veel, vaak en gepassioneerd inzetten voor hun beroepsgroep. En als het aan hemzelf ligt blijft hij daar voorlopig mee doorgaan. ‘Zolang ik er plezier aan beleef.’ Hij hoopt overigens wel dat er meer jonge en beginnende psychologen actief worden binnen zijn sectie, zoals dat voor hem aan het begin van zijn carrière ook een vanzelfsprekendheid was. Dus, wie biedt?
