Om een goed beeld te krijgen van het epigenetische effect van jeugdtrauma’s is het noodzakelijk om niet slechts één bepaald gen onder de loep te nemen, maar om DNA-veranderingen binnen het hele genoom te onderzoeken. Dat is precies wat een grote groep Nederlandse en Duitse wetenschappers heeft gedaan. Vijfentachtig volwassenen moesten de Childhood Trauma Questionnaire invullen en werden aan diverse stressvolle opdrachten onderworpen. Vervolgens maten de onderzoekers hun cortisolniveau – dus de hoeveelheid stresshormoon in hun lichaam – en verzamelden ze DNA van de proefpersonen. Op één specifieke plaats, op één specifiek gen (het kitlg-gen), vonden ze een nauw verband tussen traumatische jeugdervaringen en de hoeveelheid cortisol op latere leeftijd. Hadden de proefpersonen als kind akelige dingen meegemaakt, dan waren er op het kitlg-gen vaak beschadigingen te zien, en reageerden de proefpersonen mede daardoor sterker op stressvolle situaties.
De onderzoekers hopen dat hun bevindingen kunnen helpen bij de diagnostiek en behandeling van mensen met psychiatrische klachten. Met medicatie die de aantasting van DNA tegengaat zouden nadelige gevolgen van ingrijpende jeugdervaringen misschien zelfs voorkomen kunnen worden. Maar hiernaar moet nog meer onderzoek worden gedaan. (ID)
Bron: Houtepen, LC, et al. Genome-wide DNA methylation levels and altered cortisol stress reactivity following childhood trauma in humans. Nature Communications, 2016 doi: 10.1038/ncomms10967
