Je beseft al snel dat je je mensen een excuus verschuldigd bent. Je neemt de volgende dag appeltaart mee naar kantoor en biedt, staand tussen alle bureaus, je verontschuldigingen aan voor je onredelijke uitbarsting. Het is niet gezegd dat je in zo’n geval op de generositeit van je medewerkers kunt rekenen. Die zijn namelijk maar matig vergevensgezind jegens wangedrag van iemand die in de organisatiehiërarchie boven hen staat. Die conclusie trekt een groep onderzoekers aan de Rotterdam School of Management, onderdeel
van de Erasmus Universiteit. Zij maten de invloed van macht op het effect
van excuses.
Op de werkvloer leidt sorry zeggen idealiter tot verzoening en herstel van de werkrelatie. Maar waar machtsverschillen gelden, blijkt dat dus vaak anders uit te pakken. Het onderzoek bestond uit drie delen. In twee enquêtes vroegen de Rotterdamse onderzoekers 403 personen naar een werksituatie waarin zij zich slecht behandeld gevoeld hadden en achteraf excuses kregen. Met 127 mensen speelden ze een spel waarbij de deelnemers fiches ontvingen die hen vervolgens door vals spelen weer afhandig gemaakt werden.
In beide gevallen bleek dat mensen minder geneigd zijn tot vergeving als de persoon die hen onheus bejegent meer macht heeft dan zijzelf. Macht, zo menen de onderzoekers, heeft vaak een negatief effect op het beeld dat mensen van iemand hebben, waardoor diens goede bedoelingen bij voorbaat in twijfel worden getrokken. (EdJ)
Bron: Xue Zheng et al. (2016). When saying sorry may not help: Transgressor power moderates the effect of an apology on forgiveness in the workplace. Human Relations. doi: 10.1177/0018726715611236
