Wedstrijdschaatsen is oneerlijk. Waarom? Omdat degene die het startschot geeft (de starter), niet altijd even lang wacht tussen het woord ‘ready’ en het uiteindelijke schot. Schaatsers vertrekken in paren, maar wedstrijden worden beslist door eindtijden. Het woord ‘ready’ zorgt voor arousal, maar die daalt weer als de starter relatief lang wacht met het lossen van een schot. Schaatsers die met een verlaagde arousal aan de slag gaan, presteren vervolgens net iets slechter dan zij onder optimale omstandigheden zouden doen. Psycholoog Stefan van der Stigchel zocht dit uit in samenwerking met Edwin Dalmaijer en schaatsenrijder Beorn Nijenhuis. Zij publiceerden hierover in een vaktijdschrift. De samenvatting van hun onderzoek vormt in Concentratie de inleiding van een hoofdstuk over het vraagstuk hoe je de concentratie van anderen kunt vasthouden.
Ja, dat wilt u nu natuurlijk meteen weten: hoe kunnen we de concentratie van anderen vasthouden? Aan het eind van het genoemde hoofdstuk vinden we het antwoord in de vorm van een cirkelredenering en
